Zwracanie się do siebie w pracy - per Ty czy per - jak to u was jest??

Jak w temacie. Ja w firmie mam taką dość swobodną atmosferę. Większość ludzi zwraca się do siebie na Ty. Moja firma jest bardzo duża, codziennie mam styczność z nowymi ludźmi, na dodatek w miejscu w którym jestem obecnie pracuję od niedawna ( wcześniej pracowałam w tej samej firmie ale w innym mieście); czasami się zastanawiam jak się do kogoś zwracać ( oczywiście pomijając dyrektorów).

Z wyjątkiem kilku osób, ktore wyraźnie sobie tego życzyły, abyśmy mówili sobie po imieniu, sądzę, że z życzliwości, niemniej wolę zdecydowanie Pan/Pani, to mniej krępujące, a przecież nie wpływa na symatię do danej osoby.

U nas wszyscy są na ty - mała firma, 8 osób pracuje. Do klienta oczywiście zwracamy się "per Pan/Pani".

Ja z ludźmi z mojej firmy jestem na Ty, pomijając pana koło 60-tki, on do mnie na Ty oczywiście. Zaczynam zasadniczo na pan/pani, jeśli ktoś zaczyna mi jechać na Ty, a jest młodszy od moich rodziców, zaczynam tak samo. Do pracowników powiedzmy, zwierzchniej firmy, mówię na Pan. Od zawsze do kierownictwa (przynajmniej moich przełożonych) mówiłam na Pan/Pani, grzeczny dystans, bez względu na to jak się odnosili do mnie i w jakim wieku byli. Za to nie toleruję żadnych określeń typu: skarbie, kotku, misiaczku- na litość boską, przecież to obcy ludzie, nie jestem dla 95% z nich koleżanką, nigdy bym tak do innych nie mówiła. Nie reaguję też na zdrobnienie zdrobnienia mojego imienia.