citalopram

czy ktos bral?

ile dni bierzesz ten lek przeciwdepr??

od jutra zaczynam dopiero to pierwszy raz

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3208768

jejuuu czy tu wszyscy biorą leki przeciwdepresyjne

Ja leczę się od dawna, brałam wiele leków, również citalopram - pomógł mi, ale teraz biorę jeszcze skuteczniejszy dla mnie lek.

dzieki za link:P

a jaki to lek mimozo??

ja mam inne problemy niz jakas tam niska samoocena, o co innego tutaj chodzi, a wiem ze dziewczyny co rusz leca po tabletki z byle powodu..

Hej Quick, ale chyba nic powaznego?

ciazy ?

hej szejku:) mam nadzieje ze nic:P spoko bedzie okey! co tam u ciebie?

leci, jak zawsze :) Ale zaniepokoilas mnie tym tematem powiem Ci ;p

ehh szejku wole na forum nie mowic, ale moze kiedys tam ci powiem:) wlasnie siedze w domku ze znajomymi pijemy winko i inne rzeczy tam jeszcze:Phehe

jestes w tej ciazy czy nieeee ?

To co Ty robisz na kafe ?:P Zajmij sie goscmi :P

oni widze sami sie soba zajmuja:P szczeolnie moja kolezanka z takim jednym sasiadem :)

To w sumie fajnych masz znajomych, samowystarczalni, jedynie mieszkanie udostepnij (i barek jak mniemam)

haha:) dobra ale lece sie nimi zajac ...poszukac swojego "sasiada" :P

sprawdz ubikacje :) Ciumek

Brałam Cipramil 3 miesiące. Zdecydowałam się na chemię, gdy było już bardzo źle. Na początku byłam bardzo senna i otępiała, potem to minęło ale swoje w dzień musiałam odespać. Równolegle zaczęłam chodzić na psychoterapię, jednak szybko zakończyłam bo nie pasował mi psychoterapeuta a nie miałam siły na sprawdzanie kolejnych. Po 2 miesiącach przytępienia emocji ale również złego samopoczucia- trochę inaczej niż przed lekami, ale jednak złego- powoli odstawiałam i to był miesiąc totalnych zawrotów głowy. Nie mogłam pracować, ledwo chodziłam. Czułam się tragicznie, coraz gorzej, co zakończyło się próbą..... nie wiem, czy samobójczą, ktoregoś dnia po prostu wzięłam całe opakowanie Cipramilu. Wierzę w efekty ciężkiej pracy nad sobą bez pomocy chemii, zresztą dla mnie to żadna pomoc. Niestety, ludzie z problemami nie widzą możliwości nawet rozpoczęcia tej pracy, wszystko jest na nie, wszystko źle. Ja też to mam ale właśnie poprzestawiałam swoje życie tak, by tu i ówdzie było mi łatwiej, jakieś światełka się zapaliły. Nie wiem czy kiedykolwiek będę umiała naprawdę szczerze się uśmiechnąć, ale chciałabym przynajmniej tak nie cierpieć w każdej minucie życia. Odradzam chemię.