hmm

Boli mnie dusza. Krzyczy wszystko, jakby mnie rozrywano na malenkie kawaleczki. Nie moge sie odnalezc w rzeczywistosci. Ciagle placze a wcale nie chce. Nie zgadzam sie z tym co sie wokol mnie dzieje: biurokracja, kasa, zdobywanie posad tylnia czescia ciala. Nie podoba mi sie jak jest urzadzany ten swiat. Z waznymi sie rozmawia, a reszte sie omija. A gdzie jest miejsce na sztuke na poezje. Nie zgadzam sie i nie chce zyc w takim brutalnym swiecie. Boli mnie jak ktos cierpi i tez cierpie. Ludzie sa niemili i opryskliwi bo sa nieszczesliwi. Jak mozna byc szczesliwym nie majac pracy, albo chore dziecko, albo pieniedzy na godne zycie. Jak Was uszczesliwic? Cierpie...

a to znasz? W ciemności schodzi moja dusza, W ciemności toń bezdenną, Pól elizejskich już nie widzi, Zawisła nad Gehenną. W górze nad losem mojej duszy Boleje anioł biały, A tutaj szyki potępieńców Szyderczo się zaśmiały. Szydzą z mej duszy potępieńce, Że cząstka jasnej mocy, Co rodzi słońca, nie ma władzy, By złamać berło nocy.

Piekne to jest wlasnie to. Jak przelamać noc?

Nie umiem tak zyc...