co ja mam robic...?

to Twoje zycie i wybory

ja bym spróbowała z rodzicami cenię sobie rodzinne więzy, z rodzicami również bo nie założyłam jeszcze własnej rodziny chociaż spróbuj i napisz koniecznie list, żeby coś pękło między wami :)

Nie traktuj tego jako ucieczki.To normalna kolej rzeczy że dzieci dorastają i wychodzą z domu. Jestem o dychę starszy od Ciebie i wyprowadziłem się z domu sześć lat temu.Co prawda po to by zamieszkać razem z wybranką ale od dwóch miesięcy mieszkam sam i nie wracam do rodziców. Namawiali mnie do powrotu ale pamiętam jak było kiedyś a teraz każda moja wizyta w domu jest jak jakieś święto obchodzona. Nie podejmę za Ciebie decyzji ale ja nie żałuję choć siedzę teraz sam w pustym mieszkaniu. ;)

wiem wiem wiem.... ale czasem warto posluchac co zrobiliby inni...

wiem, ze gdybym zdecydowala sie wyniesc, to na pewno wiazaloby sie z samotnoscia... tam gdzie studiuje nie mam zbyt wielu znajomych, ci z licencjatu gdzies wie wykruszyli, a ci aktualni, ze studiow, maja swoje zycie i sprawy, zreszta wiecie jak to jest na zaocznych, ludzie spotykaja sie raz na jakis czas wiec ciezko o blizsze znajomosci czy przyjaznie... mieszkajac z rodzicami, pomimo ze jest młyn, to nie czuje sie samotna... slysze ich krzatajacych sie po domu, mam z kim porozmawiac (czasami), no i , paradoksalnie, mam sie z kim poklocic....

Niezależnie od tego co zadecydujesz pamiętaj, że trzeba Wam znów stać się rodziną więc nie zaniechaj dialogu z rodzicami.Kobiety pięknie potrafią przelać na papier swoje uczucia i myśli więc spróbuj pójść w ta stronę. Trzymam za Ciebie kciuki shakeshake i wieżę że ułoży się wszystko po Twojej myśli i co najważniejsze odzyskasz radość i spokój ducha. Życzę Ci spokojnej nocy. Dobranoc. :)

Nasz rozmowa utwierdza mnie w przekonaniu że i w samotności mozna odnaleźć sens.Ja szukam.

dzięki grubyoo za dobre slowo, i nie dzieki :) dobranoc :)

samotnosc choc bywa uciążliwa, ma wiele zalet. no i czasem bywa tym lepszym wyjsciem...

dobranoc wszystkim

Nie skumałem ostatniego zdania.