Zakochałam się w facecie starszym o dziesięć lat i nie mogę znaleźć akceptacji.

Ojciec despota najlepiej sam wybrałby mi faceta, oczywiście jakiegoś pizdusia, który tylko pieje: "tak, kochanie, zaraz ci dam kapciuszki", a ja potrzebuję faceta z jajami, który potrafi powiedzieć "nie", dyskutować i uznaje kompromisy, taka już moja natura, że cioty i pantoflarze mnie nie pociągają. Oczywiście według ojca jak facet to tylko w moim wieku, bo tylko ten mnie najlepiej zrozumie (super, miałam dwóch w moim wieku i nie wytrwałam dłużej niż kilka miesięcy, świetny związek rzeczywiście gwarantowany!) Dla matki to ujma na honorze, że jej córusia prowadza się ze "starym dziadem" przed czterdziestką i ludzie gadają, więc ciągle słyszę, że oszalałam, że wyprał mi mózg, że mnie chce wykorzystać, że starsi faceci nigdy nie zakochują się w młodszych, jeśli nie dostaną czegoś w zamian, więc sypie mi przepowiedniami, że jestem paniusią do seksu, potem mnie kopnie w dupę dla jeszcze młodszej. Brat się związał z równolatką i dla niego to świętość, więc mnie wyklina, że młoda i głupia jestem, że mam sobie znaleźć kogoś w moim wieku i nie "odpierdalać cyrku". Jestem taka sfrustrowana, że już nawet radości z życia nie czerpię, ten facet to w sumie najlepsze co mi się dotychczas w życiu przydarzyło, nie czuję się wykorzystywana, bo taki związek to coś czego od zawsze szukam, a muszę słuchać takich rzeczy. Co ja mam ze sobą zrobić? :(

naucz się metod stawiana fiuta, i będzie gites,hahahaha

hrabia Rosporek-Walicipski , jakimś paralitykiem się nazwałeś chamskim i raczej z prawdziwym Hrabią to masz tyle wspólnego co osioł , który się zamienił w kurę po leczeniu w AA obyś nigdy nie trafił pod moją komendę patafianie tego życzę

i jeszcze zgrywa buntownika? :)

no tak jak Wojewódzki.....prawie jak Lenin wiecznie żywy....

Hrabia, pana już znam, idź się przewietrz :D Mówienie "nie" to żaden bunt tylko obrona swojego zdania. A nawet jeśli jakaś forma buntu to lepsza taka niż potulna owieczka :P Z wrażenia się nachlałam, jakoś mi lepiej

Kochasz? Czujesz się kochana? To ciesz się swoim szczęściem, rodzice w końcu zauważą, że jesteś bezpieczna i pod dobrą opieką (jeśli tak jest, oczywiście, bo nie wiem, jak bardzo możesz być pewna, że to ten jedyny i rodzice nie mają racji).