Opowiem wam historię mojej śmierci.

... śmierci. To było dwa dni temu. Tak zwyczajnie i po prostu umarłem, bez jakiegoś powodu specjalnego. Byłem młody, zdrowy, wysportowany i wziąłem i umarłem, tak normalnie na śmierć, nie jakoś trochę czy coś tylko od razu na śmierć. Tak wziąłem i umarłem, wziąłem i umarłem, wziąłem i umarłem. A tyle jeszcze życia przede mną było... Ale zastanawia mnie teraz jedna sprawa. Bo czy to ja umarłem czy moje ciało umarło? Czy ja za życia to byłem ja a teraz po śmierci jestem swoim duchem? A może jest odwrotnie? Może za po śmierci ja to jestem ja a za życia byłem swoim ciałem? Tyle jest pytań i nie zna się odpowiedzi... Czym jesteśmy? Czy jesteśmy ciałem czy duchem? Skoro duch bez ciała może żyć a ciało bez ducha nie no to chyba duchem jesteśmy, no ale z drugiej strony przychodzimy na ten świat nie duchem a ciałem... Tyle jest kurwa pytań i żadnej odpowiedzi. I po chuj te wszystkie pytania? Po chuj kurwa pytać, po chuj? Skoro każdy z nas jest trupem! Rodzimy się po to żeby umrzeć, umieramy po to żeby żyć, nasze życie kręci się w koło naszego trupa! Trupem! Trupem! Trupem! Jesteśmy wszyscy trupem! Nie żywe ciało, nie wyzwolony duch a trup jest najważniejszy w naszym życiu! Jesteśmy wszyscy trupami!