przesiedziałam swoje zycie

w domu. Teraz mam 40 lat, nie zalozylam rodziny, a przyjaciele mi sie wykruszyli. Na poczatku kiedy sobie uswiadomilam, ze jestem juz wystarczajaco dorosła zeby wychodzic miedzy ludzi, a nie siedziec w domu, to lubiłam to przebywanie w domu, bo tutaj sie czulam taka bezpieczna i nigdy sie nie nudzilam. Gdy skonczylam 25 lat i tak do 30-tki ciagle sobie obiecywalam, ze jeszcze tyko dzisiaj zostane w domu, a od jutra zaczne wychodzic inaczej zyc. A teraz widze jak uroda mi mija, ze ktos mogl sie mna cieszyc, tak dlugo mlodo wygladalam, a przez t moje siedzenie w domu zmarnowalam sobie zycie. :(( Czy jest wiecej takich osob jak ja?