Uczucie jest albo od samego poczatku albo nie ma go wcale

"uczucie jest albo od samego poczatku albo nie ma go wcale" "miłość zaczyna się od zakochania - u Was tego nie ma więc na miłość bym nie liczyła" (cytaty z innego tematu) A czy milosc nie moze zaczac sie od przyjazni? Po 2 latach przyjazni zaczelo nam na sobie zalezec inaczej. Boje sie ze to takie zaangazowanie z rozsadku, ze po wielu rozmowach, doglebnym poznaniu sie, spedzaniu razem czasu, stwierdzilismy ze pasujemy do siebie, chcemy byc razem. Bez tych niesamowitych emocji, fajerwerkow. Czy to nie ma szans przerodzic sie w milosc? Czy milosc przeradza sie jedynie z zakochania?

Mysle, ze tylko tak wyglada prawdziwa milosc. A emocje i fajerwerki... przychodza, ale pozniej i pozostaja dlugo ;)

To znaczy ze od fajerwerek czy przeciwnie? ;)

Mysle ze od przyjazni

może się tak zacząć ale to rzadkość

A czy milosc nie moze zaczac sie od przyjazni? jak najbardziej

U mnie było tak: Jak zaczęło się od fajerwerek to było to jednak z większych porażek mojego życia. A jak się zaczęło od przyjaźni to byłoby pięknie, ale los wszystko zniweczył. :( Myślę że od przyjaźni lepiej, bo wtedy się wie na co się człowiek decyduje bo zna tego kogoś, a jak jest chemia to i na idotę/idiotkę trafić można :(

Na razie jest fajnie, tak dojrzale i na powaznie jakbysmy byly ze soba z rok a to nasze poczatki jako para ;)

Wlasnie najwiekszym plusem jest to ze znamy siebie, ufamy sobie, znamy swoje wady

pewnie, że może, nawet powinna bo to daje większe szanse na udany związek.

coz, ja uwazam, ze przy poznaniu od razu wie sie ze to moze byc to w przyjazn ktora przerodzila sie w milosc nie wierze.

a ja nie wierzę w miłośc od pierwszego wejrzenia.

ja tez nie wierze w milosc od pierwszego wejrzenia w zauroczenie, chemie tak

i przerodziło w milośc. 20 lat już razem. Więc jak widzisz - możliwe. Wczesniejsze nagłe fascynacje równie nagle się kończyły jak zaczynały :)

ja tam zawsze od pierwszej rozmowy wiem ze cos z tego bedzie, na razie 4 lata jest ok i jest tak samo duzo fajerwerkow jak na poczatku. sklonna jestem uwierzyc ze sie kogos zna i przy blizszym poznaniu sie zakochuje, ale nie gdy 2 osoby znaja sie bardzo blisko, przyjaznia i nagle stwierdzaja ze sie zakochaly.

No to proszę: tak świetnie pasowaliśmy do siebie i tak było cudownie, że wyszłam za niego. Kocham go nadal. Jak brata, przyjaciela. Ale moja natura sie odezwała i poszłam w las... rozwodzimy się. Już nie moge być z facetem, który mnie nie pociąga. Jest inny. Pociąga mnie bardzo. Jesteśmy razem ale to jest zupełna odwrotności poprzedniego związku. Nie ma przyjaźni i świetnego porozumienia, ciepła. Ale nie mogłam być już z tamtym. Żal. Ale nie żałuję. Musiałam odejść. Rozumiesz, Autorko?

miłość zaczyna się od ściągnięcia stringów i wypięcia pupy

Krokodylka -> Wlasnie tego sie boje :( Ze bedzie dobrze dopoki ktores z nas spotka kogos to kogo poczuje to "cos", te motyle w brzuchu. Ja jestem wierna, on tez nie jest z tych ktorzy by zdradzili dla sexu ale to chodzi o cos wiecej, ze ktores z nas zwyczajnie sie zakocha w kims innym. Z drugiej strony w kazdym wieloletnim zwiazku moze sie to zdarzyc