Brak kochającej rodziny, narzeczony szanuje tylko, gdy jest dobrze.Jak sobie rad

Jak sobie radzicie z tym? Macie tak? Moja rodzina mnie traktuje tak, że czuję się jak śmieć :( Taka manipulacja mną, moimi uczuciami.. Na narzeczonego przelałam całą swą miłość.. a on szanuje tylko, gdy jest ok. Ryczę i zaraz nie wytrzymam :( Wiem, że jestem sama :( Nie mam bliskich przyjaciół. Też tak macie? Jak sobie z tym poradziliście/radzicie?

to jakiś gnojek ten twój narzeczony kopnij go w jaja

Nie radzimy. Najgorszy ból to brak drugiej osoby. Ja się ciągle wszystkim dołuje. Masakra!

On uważa inaczej. Może ja jestem nieobiektywna? Nie wiem, wiem, że jednego dnia czuję się szczęśliwa dzięki niemu, drugiego dnia nie chce mi się żyć :( Może dlatego, że z racji braku innych bliskich osób potrzebuję tyle miłości i takiej, aby nawet podczas kłótni czuć, że jestem ważna dla ukochanego :(

Może mam za duże wymagania, bo tak się nie da..

Nie jesteś sama. Ja też często narzekam na rodzinę, ale wiem, że w trudnych chwilach tylko na nich mogę liczyć.

Może po prostu do siebie nie pasujecie.

Może nie, ale to bolesne, bo bardzo go kocham. Życie..

radze spasować. Najgorzej człowiek wychodzi na uzależnianiu swojego szczęscia od innych. Sama to przechodzę:D

A czy on kocha Ciebie? Może warto się zastanowić, he?