Zakochałam się i smutek miesza się z radością.

Nadeszła wiosna, a wraz z nią uczucie... Poznałam niedawno pewnego chłopaka. Znaliśmy się już wcześniej z widzenia, ale dopiero od spotkania na kółku zaczęła się nasza znajomość. Okazało się, że nadajemy na tych samych falach - podobny gust muzyczny/literacki, dużo wspólnych tematów, pokrewne spojrzenia na świat. Tyle mogę wywnioskować z rozmów, jakie czasem toczymy ze sobą. Chłopak wydaje mi się fajny, widać, że ma ciekawą osobowość. Problem tkwi w tym, że nie potrafię zrobić pierwszego kroku. Nie chcę by wyszło nachalnie i mało subtelnie - jestem delikatną osobą, bardzo przeżywam odrzucenie. Poza tym, boję się, że nie mam u X szans. Wiem, że mnie lubi, ale nie wiem, czy jestem dla niego kimś więcej niż koleżanką. X podoba się wielu dziewczynom, jest diablo inteligentny, ma nietuzinkowe zainteresowania, ogromny urok osobisty, łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Nie mogę tego samego powiedzieć o sobie - od kilku lat cierpię na depresję, jestem zamknięta w sobie i dopiero po jakimś czasie daję się poznać z innej strony. Dlatego czuję się gorsza i zawsze się poddaję, jeśli chodzi o facetów. Jednak tym razem na samą taką myśl ogarnia mnie złość. Chciałabym w końcu być szczęśliwa... Proszę o radę, jak się ośmielić.

Nikt nie odpowie ?

Jezeli zaczniecie sie dalej spotykać, tzn jeżeli znajomość się dalej rozwinie, to powiedz mu delikatnie o sobie, ze masz problem z wyrażaniem uczuć,że jest mało otwarta w stosunkach damsko - męskich, boisz sie odrzucenia, zdobadz sie na odwage i pokaż mu ,że jesteś wartościową osobą tylko masz troszkę osobistych problemow,jeżeli bedzie mu zależało napewno Ciebie doceni i nie odrzuci, tylko pamietaj narazie poczekaj nie badz zbyt wylewna bo moze sie wystraszyc ,poczekaj na odpowiedni moment , musisz wyczuc kiedy nastapi:)

Małymi kroczkami i nic na siłę:) Bądź dla niego miła,uśmiechaj się spod oka. Kochana jesteś kobietą i poczuj to:) Poczuj się seksowna i atrakcyjna i on to zobaczy,naprawdę:) A jeśli macie wspólne tematy jak piszesz to zawsze możesz go,tak niby od niechcenia zaprosić na herbatkę do jakiejś nastrojowej kawiarenki czy na spacer porozmawiać:) Jeśli się zgodzi bądź sobą,bądź urocza i gdyby coś miało z tego być to się zacznie:)

Dziękuję za odzew. Ostatnio nie widziałam go kilka tygodni, ale mam nadzieję, że znajomość rozwinie się po mojej myśli. Jak już pisałam, trochę mi z tym ciężko, bo nigdy nie miałam chlopaka właśnie z powodu problemów z poczuciem własnej wartości. A że podobali mi się głównie chłopcy " z wyższej półki", to zawsze czułam się przy nich nikim. Teraz po części też tak jest, chociaż ten chłopak jest niezwykle ciepły i otwarty, w porównaniu z dotychczasowymi, nieosiągalnymi obiektami westnień. Nie ukrywam, że chciałabym go sobą zaintrygować, ale w taki sposób, żeby to on zrobił pierwszy krok.

Dodam też, że boję się odrzucenia mojej osoby z powodu depresji. Jestem aktualnie na leczeniu, chodzę do psychiatry i psychologa. Na różne sposoby walcze z chorobą, ale każdy przejaw odrzucenia i brak zrozumienia powoduje, że na nowo zamykam się w sobie. Na studiach, wcześniej w szkole, byłam niezbyt rozumiana przez resztę ludzi. Dopiero na kółku poznałam nieliczne grono, które polubiło mnie taką, jaką jestem, dzięki temu chociaż przez moment przestałam czuć się samotna. Teraz doszła do tego potrzeba miłości - chciałabym się z kimś związać, spędzać wolny czas, a może i spędzić resztę życia.

Jeśli on czuje podobne do ciebie ciepłe uczucia to niczym się nie martw, bez słów zrozumiecie że to dokąd zmierzacie jest waszą wspólną drogą :) My faceci czasem potrafimy zrozumieć to i owo i nie potrzebujemy w związku z tym wypalonych na niebie i ziemi znaków :)

jak ty pięknie poetycko piszesz,taki rysiu z klanu,a umyłeś juz dzisiaj rączki?