mieszkanie z chłopakiem

Mam 19 lat i w tym roku maturę. Planuję iść na studia do Poznania i zamieszkać z chłopakiem. Jesteśmy razem od 3 lat. Moi rodzice mimo, że go lubią i szanują... nie chcą się zgodzić na wspolne mieszkanie. Mama uważa, że powinnam jeszcze szaleć z koleżankami i korzystać z życia, a nie już się 'uwiązywać'. Ja myślę, że to byłby dobry test, dla mnie i chłopaka, czy potrafimy stawić czoła problemom dnia codziennego i najnormalniej w świecie żyć razem. Planujemy wspólne życie. Kochamy się. Wiem, że to ten jedyny. Jak przekonać rodziców, że mój wybór jest w pełni przemyślany? Czy może odpuścić i zamieszkać z koleżankami, np. na 2 lata?

a i z kolezankami i z chlopakiem, tylko bedziecie miec wspolne pokoje?

Tak, jestem dziewicą. Razem z chłopakiem jest to dla nas bardzo ważna decyzja :) Chcemy, żeby to było coś wyjątkowego :)

Mam do wyboru: albo mieszkanie z trzema koleżankami, albo z chłopakiem i dwoma kolegami.

jak nic kolezanki, a noce to mozecie sobie czasem tu czasem tu spedzac. juz nie wydziwiaj i sluchaj sie rodzicow bo oni wiedza co dobre. potem bedziesz zalowac.

PS. a jaki kierunek?

mam kilka do wyboru: ochrona środowiska, fizjoterapia, ekologia i zarządzanie zasobami...

pewnie sie spotkamy bo ja tez skladam na fizjoterapie i ochrone srodowiska ;p

po co się śpieszyć? jak ci się oświadczy to pomyślisz o wspólnym mieszkaniu.

już 3 lata i wcale nie widze w tym nic złego. Wspólne życie naprawde wielu rzeczy uczy.Pokory i zrozumienia dla drugiego człowieka.

no ok, ale kazdy ma czas zeby zamieszkac z chopakiiem, ja mam 19 lat (ta od tej fizjo i ochrony) i jakos mi nawet przez mysl nie przechdzi zeby zamieszkac z chlopakiem, co gorsza! zrobic cos az tak drastycznego wbreb rodzicom. jak dla mnie jestesmy jeszcze dziecmi i powinnysmy szalec ;) a chlopak pewnie pojdzie w odstawke jak poznasz wuchtyliard innych facetow w P-ń :) takie moje zdanie. na dorosle zycie ma sie zawsze czas. nie trzeba sie do niego pchac.

studia to specyficzny okres w zyciu. Teraz mowisz, ze to ten jedyny, a byc moze w czasie studiow okaze sie, ze wcale niekoniecznie. Skomplikujesz sobie zycie taka decyzja. Pomieszkaj 2 lata z kolezankami i wtedy pomysl :)

Nie zamieszkuj z chlopakiem - mozecie pomieszkiwac razem! Zamieszkaj z babeczkami. To moja dobra rada - tez w Twoim wieku myslalam ze znalazlam jedynego - bylismy ze soba 4 lata. Jednak okazalo sie ze tych jedynych bylo jeszcze z trzech :)

dzięki za Wasze opinie :) wezmę je pod uwagę:) może ktoś jeszcze chce coś powiedzieć? :D

Powiem Ci tak. Ja ze swoim narzeczonym mieszkam od 3 lat, jesteśmyrazem od 6. Na pierwszym roku studiów mieszkaliśmy oddzielnie, ale bardzo blisko siebie, więc bardzo dużo czasu spędzaliśmy razem, praktycznie mieszkaliśmy u siebie nawzajem. Ale zawsze była ta bramka bezpieczeństwa, że można uciec do siebie. Bardzo dużo się przez ten rok nauczyliśmy. Później zamieszkaliśmy razem i chyba dzięki temu rokowi "wstępnego" mieszkania razem bardzo dobrze się teraz dogadujemy. Może zastanówcie się nad czymś takim. Ale jeśli się zastanawiasz, nie jestes pewna, to może jeszcze na to nie czas...?Jak podejmiecie taką decyzję zbyt wcześnie to może się to niezbyt dobrze skończyć...

Poznałam swojego chłopaka w wakacje przed 2 klasą liceum. Ja, on i jego kolega mieliśmy fatalnie w domu. Po maturze gdy znalazłam prace zamieszkalismy razem z jego dwoma dobrymi kolegami. Osobiście nie narzekam. Jest spokojnie wesoło, już nie płaczę.