Chwila refleksji...

Wiosenny poranek krwią ludzką splamiony, Lot rozpoczęty lecz niedokończony We mgle unosi się zapach śmierci Wędrują do nieba Ci wszyscy święci Wędrują by spotkać się z duchem przeszłości Na Ziemi zostają ich ciała i kości Na Ziemi zostaje wielki ból i strata Nie ma już taty, mamy i brata Nie ma już męża i nie ma żony, Zostali złapani w śmiertelne szpony [] kochali życie ,chcieli dobra kraju teraz nie może im być lepiej są w Raju.