Jak wyglada wasz zwiazek ?

Chcialabym dowiedziec sie jak to u was jest w waszych zwiazkach , bo przyjazd mojej szwagierki zmusil mnie do myslenia .Jak ona nadskakuje temu swojemu mezowi a on jest dla niej nie mily . Co prawda sa dopiero dwa lata po slubie ale i tak takie zachowanie to troche przegiecie no i sprawianie przykrosci drugiej osobie . Rano jak wstaje to robi mu sniadanie , herbatke , kanapki i czeka aby on wstal aby mogla z nim zjesc.A on ma to gdzies , mowi ze dzis bedzie sie wylegiwal tyle ile chce i dupy z lozka nie ruszy .Ona biedna czeka , prosi , caluje go , przytula sie ale to nie pomaga no i w koncu sama idzie na to sniadanie z zimna herbatka .Jest wiele innych przykladow to tylko jeden z nich ...ktory mial miejsce w naszym domu . Bo ja to jestem innego zdania ' jak kuba bogu tak bog kubie ' choc nie 'oko za oko ' w takim znaczeniu ze jesli ty mi wbijerz noz w plecy to i ja to zrobie ale skoro ty jestes dla mnie nie mily to ja dlaczego mialabym dla ciebie byc byc mila i ci uslugiwac . Ja to stosuje w moim zwiazku bez wzgledu na to czy podoba sie to mojej tesciowej , szwagierce czy nawet samemu swietemu .A jak u was to dziala ?

Masz rację. Kopnęłabym go w jego chamski zadek i ciao! Niech sobie szuka głupiej gdzie indziej. :)

już taki wątek był bardzo podobny. Ja mojemu nie nadskakuje,ale dużo mu pomagam i z wzajemnością. Jestem bardzo szczęśliwa,dzięki temu,że poświecamy sobie czas w pełni. Przy dwójce dzieci nie mamy go dużo,ale wykorzystujemy w 100% na rozmowy, dobry film, smiech itd. I nie ma między nami niedomówień. Jak coś nas boli to odrazu to z siebie wyrzucamy. Kiedy miałam taką sytuację,że kiedyś mi czegoś nie zrobił,a sobie tak to zwróciłam mu delikatnie uwagę i potem już pytał,czy coś chcę. Rozmowy są najważniejsze,a nie smarowanie tyłka na forum.

Co do opisanej suytuacji to wg mnie OBOJE są siebie warci a to jest przykład ich walki o władzę w związku. Po jednej ze stron widzę postawę "zobacz jaka jestem upierdliwie, toksycznie miła, jak się poświęcam ale w zamian za to żądam abyś wstał wtedy kiedy ja chcę i zrobił co ja chcę, wg moich wyobrażeń." Z jego strony jest to "odpierdol się ode mnie, ty taka i owaka". I "pozamiatane": tworzą sobie, wspólnym wkładem małe, domowe piekiełko! A nie łatwiej zapytać w dzień wolny dla obojga "Czy masz chęć na jedzenie?", "Wstajemy czy nie?", "Kto robi śniadanie?". Tylko że nie byłaby to wówczas manifestacja władzy ale wzajemnego szacunku, radości z bycia we dwoje, chęci do osiągnięcia konsensusu lub pogodzenia sprzecznych potrzeb (ja już chcę jeść, ty chcesz jeszcze spać). A jak jest u mnie? Pracowałam nad tym żebyśmy niczego sobie na wzajem nie narzucali, żebyśmy nie czuli presji, żebyśmy czuli się autonomiczni a jednak chcieli działać wspólnie gdy to potrzebne. I udało się ale wymagało dużo świadomości co do intencji i emocji. W paktyce więc czasem mu robię jedzenie, czasem nie, czasem on nam lub tylko sobie czy mi.