dlaczego umieramy?

bo sie nie rodzimy

ja nie chce umierac :o

to nie umieraj

a tak czuje juz ta smierc blisko czasami, to okropne :o

Spoko! I tak sie nie dowiesz się, że umarłeś

Mimo że większośc tu narzeka że życie do bani,że źle nikt niechce umierać.Żal nam że nas nie będzie .Trzeba umieć cieszyć się życiem ale jak się wszystko ma to jak się to traci to dopiero człowiek jest nieszczęśliwy.I bądź tu mądry !!!

szkoda mi pary prezydenckiej:((( razem odeszli:((((

podobno umieramy z powodu przetworzonego i gotowanego jedzenia, surówka górą :-D

bo taka jest kolej rzeczy... ani tego nie odwrócisz ani nie zatrzymasz...

a nigdy nie wiesz, czy nie zginiesz, tak jak np z tym samolotem

by się więcej nie męczyć ;)

jakby ludzie nie umierali to by miejsca na świecie na nas zabrakło bo ciągle ludzie się rodzą a jak by nie umierali to gdzie byśmy się pomieścili:-) taka kolej rzeczy i trzeba się z tym pogodzić

Wszelki wypadek Zdarzyc sie moglo. Zdarzyc sie musialo. Zdarzylo sie wczesniej. Pozniej. Blizej. Dalej. Zdarzylo sie nie tobie. Ocalales, bo byles pierwszy. Ocalales, bo byles ostatni. Bo sam. Bo ludzie. Bo w lewo. Bo w prawo. Bo padal deszcz. Bo padal cien. Bo panowala sloneczna pogoda. Na szczescie tam byl las. Na szczescie nie bylo drzew. Na szczescie szyba, hak, belka, hamulec, framuga, zakret, milimetr, sekunda. Na szczescie brzytwa plywala po wodzie. Wskutek, poniewaz, a jednak, pomimo, co by to bylo, gdyby reka, noga, o krok, o wlos od zbiegu okolicznosci. Wiec jestes? Prosto z uchylonej jeszcze chwili? Siec byla jednooka, a ty przez to oko? Nie umiem sie nadziwic, namilczec sie temu. Posluchaj, jak mi predko bije twoje serce

Jak bym miał nie umierać to już po 100 latach by mi się znudziło bycie tu ;)

to jest najgorszy padół,inne planety sa lepsze,zobaczycie kiedys sami lub powrocicie tutaj...

najgorsze ze to chwila nieuwagi wystaarczy, a ile razy przechodzimy przez ulice, zmieniamy firanki, jezdzimy samochodem itp

A wierzysz w życie po śmierci? Ja się boję tylko tego że umrę przed moimi rodzicami i oni będą musieli pochować własne dziecko. Albo tego że malutkie dzieci zostawię (kiedyś tam). Śmierć jak każde doświadczenie, do przeżycia :) Ważne że ktoś tam na nas czeka a reszta dołączy. A nawet jeśli w życie czy byt po śmierci nie wierzysz- będzie Ci wszystko jedno, nie poczujesz, nie zrozumiesz, nie będziesz płakać, tęsknić i żałować. "I otrze wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie, ani żałoby, ani krzyku, ani bólu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły". Bez względu na wiarę- słowa uniwersalne. Może będzie bolało- chwilę tylko, ale tego nie zapamiętamy. Fajny wiersz, czyj?

Tak na marginesie- mam album Sempe (Sempe'go?). I jest tam mój ulubiony obrazek- w pokoju przed w szafie stoi człowiek patrzący na własne odbicie i podpis: "Kiedy myślę że coś takiego, coś takiego może kiedyś przestać istnieć!". Ciągle mnie kusi żeby przerobić go na plakat i oprawiony powiesić przy dużym lustrze toaletki...