chyba musze isc do psychiatry :/

chyba nic innego mi nie zostalo, jestem zdesperowanym nieudacznikiem.. wszystko co robie jest beznadziejne.. , z praca sie nie uklada, juz nie daje rady, samoocena jest na poziomie zerowym, rodzice sa kupe km ode mnie, tesciow wyslalabym w kosmos, chcialabym wszystko dla mojego 2 letniego synka ale wysiadam :(

http://www.ultrasonline.com/ref/PeciuGK/

anulka zasranulka spadaj z tymi reklamami!! A Ty autorko rzeczywiście powinnaś iść, ale do psychologa najpierw. Pozdrawiam, trzymaj się. ;)

chyba tak zrobie :/.. czemu to zycie jest takie skomplikowane..

Przynajmniej wiesz ze dożyjesz do 30 :) :P tzn teoretycznie wiesz, także głowa do góry. Inni mają gorzej.

taaa. dozyje chyba na prochach ;)... i po cholere bylo mi wyjezdzac, zostawilam wszystko a teraz zapierdzielam jak dziki osiol, nie mam czasu zadbac o siebie , wszystko mnie dobija...ble...

a tu byś nie zapierdzielała? "wszędzie dobrze gdzie nas nie ma".

zgadam sie z kornelkowa mama... ja wyjechalam i do polski nie chce wracac mimo ze mam dopiero 21lat... co tu w polsce robic?? zadnych perspektyw na przyszlosc... tutaj zapierdam bo w rzezni pracuje ale prynajmniej wiem ze normalnie zyje... w polsce bym zapierdalala i nic bym nie miala

macie racje, stac mnie na duzo wiecej a ja narzekam , to dlatego ze odkad urodzilam pracuje , nie moge sobie pozwolic inaczej, nie mam czasu na nic, malo spie,moje kolkezanki z pracy zawsze jak lale wystrojone, wymalowane a ja jak to ciele kolo nich ,,w dodatku sobie z jezykiem nie radze bo nie mam kiedy sie uczyc..

Motylek, mozesz sie oczywiscie do psychologa wybrac, nic w tym zlego, jak boli zab to sie idzie do dentysty, jak boli dusza do psychologa, trzeba miec odwage i tyle, piszesz o tym, jakby to bylo cos najgorszego, a najgorsze to sie motac i cierpiec i nie chciec sobie pomoc :)