ŚPICIE RAZEM CZY OSOBNO? -MAŁŻENSTWA

JESLI ODDZIELNIE -JAK TO WPLYNELO NA WASZE RELACJE?

Zawsze mozna miec lozko 3m x 2m ;)

TU CHODZI O TO ZE JA np po urodzeniu dziecka spie oddzielnie z mezem bo on musi sie wyspac. i czuje ze sie oddalilismy od siebie

Być małżeństwem i spać oddzielnie... straszne i smutne:(:( cały czas znajduje powody przeciwko małżeństwu ostatnio. Aż mi się przykro robi. Ale tak na poważnie, to np moi rodzice przez 10 lat albo i więcej spali oddzielnie, a od kilku lat, jak śpią razem, to jakby drugi raz się zakochali, naprawdę, czasem strach do pokoju wejść, jak razem są;) nie martw się, napewno po jakimś czasie wszystko wróci do normy.

Oczywiście, że razem. Nawet mi do głowy nie przyszło, żeby wynieść się z łóżka w czasie, kiedy urodziło się dziecko :o

oczywiście, że razem :o specjalnie kupiliśmy wielkie łóżko, żeby każdemu było wygodnie się rozepchac, jak będzie dziecko to wystarczy jeszcze i dla nieog miejsca że hoho :) po za tym co to za tekst 'mąż chce się wyspać"? A co, kobieta to może nie chce? Razem się dziecko robiło to razem trzeba się w nocy budzić, trudno.

dobra rada - nie spijcie osobno. A jak teraz już lecą teksty, ze on musi sie wyspać, to pogoń dziada. Uratujesz sobie kilka(naście/dziesiąt) lat życia.

spimy razem, w zyciu nie spalabym osobno, chyba ze z nowym egzemplarzem :P nie wyobrazam sobie zeby moj maz wyniosl sie z lozka bo dziecko placze zobaczysz, teraz pozwalasz mu spac osobno bo dziecko a potem bedzie szukal kolejnych ulatwien w zyciu, a ty bedziesz zakladala kolejne topiki pt "nie pomaga mi w domu" "ucieka od obowiazkow i imprezuje z kolegami" "chyba ma kochanke" :P

śpię z trzema mężami na tapczanie . . .

mieszkamy razem ale ostatnio spimy osobno:( jeszcze tylko tydzien i wracam do naszego lozeczka;)

Nie mogłam się powstrzymać, aby tego nie napisać. do.......aha i ach """"dobra rada - nie spijcie osobno. A jak teraz już lecą teksty, ze on musi sie wyspać, to pogoń dziada. Uratujesz sobie kilka(naście/dziesiąt) lat życia. """" zapomniałaś dopisać jeszcze .......set)

aż tyle nie żyjemy. A jeśli myślisz, że nie można stracić kilkudziesięciu lat czekając na cud, to się mylisz. :o

Ja z moim byłym spaliśmy osobno, w osobnych pokojach i b. mało czasu spędzaliśmy razem. W sumie czułam się jakbym miała tylko współlokatora. Rozstaliśmy się. Z obecnym śpimy razem, kupiliśmy specjalnie wielkie łózko 200x220 bo ja nienawidzę mieć ciasno, muszę się w łózku rozwalać, a nie lubię dotykać kogoś. I między nami jest ok. Zawsze przed snem sobie jeszcze pogadamy, poprzytulamy się, a to zbliża...

eee, pdolicie :o:o:o mam z mężem wspólną sypialnię, tam mamy bardzo duże łóżko, zabawki i tam też trzymam erotyczną bieliznę itd. ale poza tym każde z nas ma swój własny pokój, ze swoją własną garderobą i swoją własną łazienką(to jest dobre, bo każdy po sobie sprząta w toalecie i nikt nie musi się nikim brzydzić) w swoich pokojach mamy zwykłe, pojedyncze łóżka i czasem też w nich śpimy. np. kiedy mam dużo pracy i pracuję do późna po prostu mówie mu o tym i żeby go nie budzić uprzedzam, że dziś z takich powodów będzie spał sam. czasem też on ma potrzebe pobycia samemu, jest to związane z zaburzeniami jakie ma.. żeby poczuć się kimś odrębnym z własną tożsamością i osobowością, musi pobyć sam ze sobą i swoimi myślami, wtedy zazwyczaj w nocy słucha muzyki. Uważam, że nasz układ jest dobry, w łóżku jesteśmy dopasowani i zgrani, nasze relacje są udane, dużo i często rozmawiamy, świetnie się rozumiemy, razem spędzamy dużo czasu(biegamy i chodzimy na tenisa, robimy wspólnie jedzenie i razem zmywamy), a co najwazniejsze każde z nas ma odrobinę intymności i spokoju, zawsze gdy tego potrzebuje. Bardzo rzadko się kłócimy, zazwyczaj kiedy mamy sprzeczne zdanie przy podejmowaniu różnych decyzji...

czyli od urodzenia dziecka śpimy osobno