ratunku wpadam w szał, nie panuję nad nerwami pomocy

Mam problem z nerwami. Wydaje mi się, że jest on spowodowany tym, że ciągle odkąd pamiętam miałam nagromadzone niepotrzebne pokłady stresu. Jeszcze za czasów szkolnych, byłam cicha, nieśmiała, bałam się podejść do tablicy, miałam nerwy w klasie gdy np była cisza, palpitacje serca, telepało mną. W domu musiałam jakoś odreagować więc często zdarzało się że wybuchałam na najbliższych. Teraz mam już 25 lat. Pracuję, nie mam faceta co mnie bardzo bardzo przygnębia. Widzę jak życją moi znajomi, widzę te zbliżające się śluby oraz to że mają lepsze prace od mojej, ułożone życie, plany, małżeństwo, dzieci itp. Na zewnątrz robię dobrą minę do złej gry, w domu, przy rodzicach często wpadam w furię. Mówię im wtedy rzeczy, których wcale nie chciałabym powiedzieć i najczęściej jest awantura. Nie umiem sobie z tymi nerwami poradzić, mam też ciągłe lęki na temat wszystkiego, budzę się w nocy z płaczem i w ciągu dnia płaczę też bardzo często. Moi rodzice mają mnie dość i mnie jeszcze dodatkowo nakręca, bo chciałabym być kimś innym i zachowywać się inaczej. Ciągle przy nich ryczę, wściekam się nawet czasem bez konkretego powodu. Błagam napiszcie jak zapanować nad tym, co zrobić.

Idź do dobrego pscychiatry. Bo takie ataki szału spowoduja, że ludzie sie od ciebie odwrócą, a ponadto możesz sobie narobić kłopotów, np. ktoś cie poda do sądu. Jak ktoś odwala podobne numery w pracy, a nie ma tzw. "układów", to firma po pewnym czasie mu dziękuje

isc do psychologa

ale ja nie odwalam żadnych numerów w pracy, mają mnie wszyscy za ostoję spokoju a znajomi za duszę towarzystwa. To dlatego, ze napatrzę się na to jak żyją inni, zazdroszczę ludziom związków i później często po prostu łapie mnie płacz i złość przy rodzicach. Przy żadnej innej osobie tak mi się nie zdarzyło. Odreagowuję tylko na nich swoje nieudane życie.

zapisz sie na sporty walki

generalnie to nie radzisz sobie z nagromadzonymi, negatywnymi emocjami. musisz znalesc jakis sposob rozladowywania ich bez szkody dla innych. są tez inne techniki, nie wiem czy ci o nich opowiadac. za malo znam szczegolow

faceta nie mam, gdyż moi partnerzy twierdzili, że ciągle krzyczę "Dochodź, dochodź!!!" i bali sie, że im w szale podrapię lub urwę meskość

opia tylko ze jestem 40 letnia osoba na wozku inwalidzkim,chora od urodzenia...

miałam tak samo do 20 roku życia....od jakiegoś czasu nie mam takich napadów....gdy jade do domu i coś mnie bierze to wyżywam sie na bracie. Bierzemy rękawice bokserskie i jest walka:P oczywiście on na niby walczy, robi uniki a ja daje z siebie wszystko ....

Spokojnie kochana mnie też często trafia szlag:O sport polecam:):)