moje małe,wielkie szczęście.. jak mam o siebie dbać?

tydzień temu byłam u ginekologa ze spoźniającym się okresem. Na usg lekarz zobaczył tylko pęchęrzyk 3mm. Dwa negatywne testy. KAzał mi poczekać kilka dni. Dzisiaj rano kolejny test- dwie wyraźne kreseczki...Ciąży nie planowałam, bo studiuję jescze, ale skoro już jest, to oczywiśćie się cieszę. I teraz pytanie. Czy te wszystkie obawy ( czy dziecko będzie zdrowe, jak sobie poradzę ze wszystkim) są normalne? Mam wspaniałego faceta i wiem, że spotkało mnie wielkie szczęście, bo mnie będzie wspierał, a przede kochał. Ale boję się przyszłośći trochę. Nie potrafię się przecież zajmować dzieckiem, czy będę dobrą matką? Moi rodzice jeszcze nie widzą, bo mieszkają daleko, a nie chcę im mówić przez tel. Mam 21 lat, mój facet 24. Młodzi jestesmy, ale mam nadzieję, że jakoś to bęzie

w pon mam wizytę u lekarza... co ile będę musiałą chodzić? a jak wygląda sprawa z becikowym? jak mam to wszystko zalatwić, bo nie jestem na bieżąco..

????

autorko kazdy kiedys jest swiezo upieczonym rodzicem, matka i przezyl swoj pierwszy raz, wszystko przychodzi z czasem... takze tym czy bedziesz umiec przewinac malca nie powinnas sie wogole martwic bo sie tego po paru razach wrecz mistrzowsko nauczysz hehe a to ze sie martwisz jest czyms calkowicie normalnym:) no i ze wszystkim bedziesz na bierzaco jak tylko sie zglosisz do lekarza..ale zwykle wizyty sa co miesiac..Gratulacje

Dziękuję;* Mrtwię się trochę o studia, przeniosę się pewnie na zaoczne. Najbardziej mnie martwi, ze jestem dopiero na pierwszym roku. Nie chciałabym ich rzucić, dlatego zrobię wszystko, żeby zdobyć magistra.

zaoczne się nie opłaca - bo całe wekendy i jeszcze trzeba płacić za nie - najlepiej zostać na dziennych i wziąść indywidualny tok nauki - umawiasz się z każdym wykładowcom czy musisz chodzić na połowe czy wogóle nie itd i studia są za darmo - zaoczne są raczej dla pracujących a tobie raczej ciężko będzie pracować przy niemowlaku i rodzicach daleko więc przemyśl sobie to jeszcze - reszta się ułoży a stresy są zupełnie normalne!!

Oczywiście że te obawy są normalne.A zajmować dzieckiem się nauczysz, przecież praktyka czyni mistrza.Zaufaj sobie i nie martw się tyle,masz mnóstwo czasu żeby się dowiedzieć,czego potrzebujesz.I na pewno będziesz dobrą mamą-ja też miałam takie wątpliwości ale dzisiaj wiem że mimo moich paru wad córka nie wyobraża sobie mieć innej mamy i kocha mnie najbardziej na świecie.