Czy uważacie, że jedni ludzie są istotami stadnymi, a drudzy są stworzeni do

samotności? Ja chyba się zaliczam do tych drugich

nie ma okreslonego podzialu czy ludzie sa tacy i owacy to my ludzie kategoriujemy ludzi,od ciebie zalezy jaka chcesz byc w zyciu czy interesuje cie zycie samotne czy zkims,chodz niektorzy kochaja swoja samotnosc ale ma ona wiecej minusow niz plusow

nie ma okreslonego podzialu czy ludzie sa tacy i owacy to my ludzie kategoriujemy ludzi,od ciebie zalezy jaka chcesz byc w zyciu czy interesuje cie zycie samotne czy zkims,chodz niektorzy kochaja swoja samotnosc ale ma ona wiecej minusow niz plusow

ja tez jestem typem samotnika, lubie przebywac w samotnosci, nie lubie towarzystwa, tłumu, hałasu, spotkan rodzinnych

Ciężko mi określić mój sposób życia. Z zewnątrz zdaje się, że jestem towarzyska itd, lecz wewnątrz wciąż czuję potrzebę samotności i unikania ludzi.

spolecznymi a nie stadnymi :D aha i gwarantuje wam ze po 3 mies na bezludnej wyspie rozmawialibyscie z krzaczkami :D

masz po prostu osobowość introwertyczną nie potrzebujesz do szczęścia tłumów ludzi

to ze ktos preferuje zycie samotnika nie znaczy ze jest ono zle,kazdy jest inny ktos ceni spokoj i cisze i trzeba starac sie zrozumiec taka osobe w takim stanie samotnym mozemy zastanowic sie nad swoim zyciem bardziej w glebic sie w nie istota samotna to znaczy ze posiadasz dwie strony swojej osobowosci mozesz byc towarzyska itd ale moze ci czegos brakowac bo czasem osoba towarzyska potrzebuje wyciszenia sie zastanowienia nad soba taka rownowaga:)

Nie jestem ani introwertyczką ani ekstrawertyczką. Jest to u mnie idealnie wyśrodkowane. To nie jest tak, że ja nie potrzebuję tłumów. Ja chyba nie potrzebuję nikogo. Mimo, że szybko nawiązuję kontakt i mogłabym mieć mnóstwo przyjaciół, to ja chyba nie chcę ich mieć. To samo się tyczy faceta. Nie odczuwam żadnej potrzeby posiadania go. Rodziny też unikam i bardzo rzadko z nimi rozmawiam.

Według mnie przywiązanie do ludzi nas ogranicza. Będąc samotnikiem można się poczuć wolnym.

nie warto zamykac sie przed rodzina warto rozmawiac no chyba ze masz jakis uraz,to co pisalas ,jestes typem osoby wysrodkowanej,nie ejstes typem osoby totalnie samotnej

Jestem wyśrodkowana, ale to z tego względu, że cechy ekstrawertyczne to np. brak lęku przy wypowiedziach publicznych, szybkość nawiązywania kontaktów itd introwertyczne to wycofywanie się z kontaktów międzyludzkich, nie odczuwanie zbytniej potrzeby jakiejś szczególnej więzi. Do rodziny chyba nie mam żadnego urazu, lecz też nie wiem poco mam utrzymywać z nimi kontakt...

rodzina to wsparcie pomoc,nie czujesz sie im potrzebna? moze oni czuja sie tobie tez potrzebni? to ze czujesz sie taką wysrodkowaną wstawia cie w tym ze jestes osoba wyjątkową:)

może to zmieni się z wiekiem młodzi ludzie zazwyczaj uważają, że są samowystarczali, nie potrzebują nikogo bliskiego podejrzewam, że jesteś osobą młodą :)) na pewno przed 30-stką