czemu wszyscy traktują mnie jak dzieciaka?

czemu wszyscy traktują mnie jak dzieciaka i nawet nie próbują zauwazyc, ze już od dawna jestem dorosłą kobitą? :(

?

a ile masz lat? Ja mam 20 i też wszyscy traktują mnie prawie jak bobasa, ale to dlatego, że jestem najmłodsza z rodziny:P hihi

No chodziło mu o pokazanie piersi ale to głupie.. Olej go. yyy, powiem Ci tak powiedz nam ile masz lat? (przepraszam, ze pytam nie powinienem, pytać Kobiety o wiek)

mogłabym pokazac cyce, ale nie sądzę, żeby cokolwiek to zmieniło :o mam 22 lata - niby nie dużo, ale swoje już przeżyłam i nie jestem jakimś dzieciakiem, któremu nie można zaufac, nic powiedziec, powierzyc czegoś. najgorsze jest to, że nigdy nikogo nie zawiodłam, więc nie wiem, skąd takie traktowanie...

też jestem najmłodsza, ale to przecież o niczym nie swiadczy. w rodzinie i tak mnie znają, więc wiedzą, że nie jestem niedojrzała, a mimo to traktują mnie jak dzieciaka...

no i tradycyjnie zero odzewu :o

no bo co można powiedzieć :O nie przejmuj się tym, mnie też jeszcze do tej pory czasem tak traktują, a mam już 26 lat i finansowo jestem niezależna, mimo, że mieszkam z rodziną dalej. to raczej dalsza rodzina mnie tak traktuje, nie ci najbliżsi, ale kilka razy już byli zaskoczeni moimi decyzjami, "dorosłymi" ;) po prostu rób swoje :)

dlaczego "ich" o to nie spytasz? tych którzy Cię tak traktują?

A jak się zachowujesz w towarzystwie ? Moze to przez to?

Też mam 22 lata. Może dajesz powody, żeby Cię tak traktowali, tzn. może Ci wygodniej, żeby czasem ktoś Cię wyręczył?

mnie to przeraża. bo ciągle jakieś tajemnice wszyscy mają, zawsze jestem niedoinformowana o czymś, bo według nich i tak bym nie zrozumiała nic :O wszstkie moje problemy są olewane, bo nie są dla nikogo wystarczająco poważne. sama jak podejmuję jakąś decyzję, to wszyscy potem latami to komentują, jakbym nie mogła decydowac o sobie i o swoim życiu. łatwo mówic rób swoje, kiedy jest naprawdę ciężko...

Pewnie chodzi Ci o bliskich? Wiesz, rodzice / dziadkowe / rodzeństwo często nie chcą dostrzec, że "dziecko" już dawno dorosło. To też może być przyczyną, jeśli sobie nie masz nic do zarzucenia.

Ciężki temat, można powiedzieć. I nie da się chyba do końca Ci doradzić, tak na odległość. Mimo wszystko... próbuj. Może zacznij od podejmowania samodzielnie niewielkich decyzji - np. dotyczących wakacji. No nie wiem...

jak pytam o przyczyny takiego traktowania, to zawsze mówią, że wyolbrzymiam. zachowuję się normalnie. nie jestem głupia, można ze mną porozmawiac na różne tematy, potrafie isc na kompromis, nie jestem zaborcza, dziecinna, zarozumiala ani rozpieszczona, nie wiem, co wplywa na takie traktowanie... zawsze robie wszystko sama. jasne, nie jestem idealna, często popełniam błędy, ale nie zwalam winy na nikogo, nigdy się nie wyręczam innymi, staram się yc samodzielna, jak to tylko mozliwe.

coz, ja mam 23 lata i tez uwazaja, ze jestem jeszcze mloda i zycia nie znam :o

wakacje... problem juz mialam jak sama wybieralam kierunek studiow :O

Powiem Ci, że moja koleżanka miała tak samo (jest też w naszym wieku). I pomógł "zimny prysznic" - wyprowadziła się dziewczyna, bo tłumaczenia nie pomogły, nic zupełnie. Tylko, że to ostateczność jest...

ja tez niby nie znam zycia :o mimo ze mam tylko 22 lata, naprawde wiele przezylam i dużo już widziałam...

Nie wiem, nie wiem. Łatwo mi tak gadać, ciężko Tobie będzie wykonać... Tu chyba pomoże tylko rozmowa, bo jak pisałam drastyczne środki - ostateczność - mogą zaszkodzić.

też bym się chętnie wyprowadziła, problem tylko w tym, że mam świadomosc tego, że dopóki nie skończę szkoły i nie znajdę jakiejś pracy na pełen etat, to nie mam szans na samodzielne utrzymanie. a nawet jakbym znalazła jakimś cudem kasę na życie, to i tak pewnie każdego dnia przezywałabym nalot rodziców, rodzeństwa, babc, cioc, wujkow i kuzynkow, którzy lepiej niż ja wiedzą, co dla mnie dobre...

chyba jednak lepiej, jak zacznę zbierac na bilet na saharę w jedną stronę - tam przynajmniej nikt mnie nie będzie nękac...

No tak, jeżeli nie masz szans się utrzymać, to takie rozwiązanie nie ma sensu... Walcz o swoje tak czy tak, dopominaj się, żeby Cię, oczywiście w dobrej wierze, nie stłamsili. Uciekam, dobranoc. Zajrzę rano :) I głowa do góry :)

dzieki za wsparcie ma nadzieję, że jutro wstanie lepszy dzień dobranoc :)