Nie wiem co robić..bulimia vs leki i facet

moj partner tez wiedzial od samego początku i bardzo mi pomogł. nie choruję już od 8 lat. więc da się.. a miałam napady ok 2 dziennie.. także co nie co wiem o wychodzeniu z tego bagna, zwlaszcza, ze teraz sama jestem neuropsychlogiem klinicznym i prowadze terapie tego rodzaju zaburzen

Z tego da się wyjść? czy tylko zaleczyć?

w Polsce niestety kuleją bardzo niestety z leczeniami zaburzen odżywiania. moim zdaniem prawie pewniakiem jest podjecie nastepujacych kroków. oczywiscie najwazniejsze jest chcenie i motywacja, a więc. na początek szpital całodobowy. nie chodzi o taki typowy psychiatryk. tylko takie oddzialy leczące różnego rodzaju nerwice. nie chodzi sie tam w pizamach. jest tam identycznie jak na koloniach czy szkole z internatem, tyle ze zamias lekcji ma sie od rana różnego rodzaju terapie. po wyjsciu ze szpitala od razu podjęcie terapii rodzinnej, kontynuowanie terapii indywidualnej, chodzenie na mitingi AŻ i najlepiej jeszcze terapia grupowa. oraz stosowanie sie do zalecen ze szpitala.. i czerpanie z tego czego sie tam w szpitalu nauczylo.. najlepsze jest leczenie kompleksowe..

czy możesz napisać na czym polega terapia?

ja juz ponad 10 lat choruje na bulimie... nigdy nie bralam prozacu i chyba nie sprobuje bo jednym z efektow ubocznych jest podobno brak energii, a nie moge sobie pozwolic na zmeczenie bo mam ciezka prace i musze byc w niej wydajna na 100% :(((