zachodzic czy nie zachodzić?

witam, potrzebuje Waszej porady dziewczyny !!! Od bardzo długiego czasu mąż namawia mnie na dziecko. Mam 24 lata , studiuje zaocznie i nie moge znaleść pracy. Do tego mieszkam u tęsciów ( moja tesciowa mnie nie znosi i nie ukrywa tego) , budujemy dom9 ale jest to początkowa faza) i nie wiem co w tej sytuacji robić? zwykle pracuje gdzieś dorywczo w większym mieście, bo teraz mieszkam i buduje dom na wsi. nie chce finansowo obciązać męża. Poza tym potem jak będę w domu z dzieckiem to teściowa bedzie chciała sie rządzic i pyskowac, że jej syn pracuje a w domu darmozjad. Mąż baaaardzo lubi dzieci, doskonale sie zajmuje synem znajomych. poza tym bardzo boje sie rodzić, wiem, że zmieni mi sie figura 9 moja mama , babcia po porodzie maja baaaaardzo szerokie biodra). Dziewczyny licze na Was?

Wiesz mam podobnie, tzn. problemy z pracą, tylko mieszkamy sami, no i budujemy domu. No i jestem kilka lat od Ciebie starsza, no i nie wiem, czy decydować się na dziecko, mąż dobrze zarabia, no ale mimo to...

W Twojej sytuacji chyba bym poczekała ze 2 lata, bo trochę wszystko na raz, studia, może praca na stała niebawem, budowanie domu, no i dziecko...

Hehe, no sorry, ale dla mnie to mega dziwne, że pytasz o tak ważną sprawę obcych ludzi na forum. To nie forumowicze będą się z tobą kochać i wychowywać dziecko i to nie oni/my znamy twoją sytuację. Jak ci ktoś napisze "zajdź w ciążę", to zajdziesz? Albo "nie zachodź w ciążę", to nie zajdziesz? Chyba sama najlepiej znasz swoje życie, potrzeby i relacje z rodziną, a tym z potencjalnym ojcem dziecka. Zresztą moim zdaniem "namawianie na dziecko" nigdy nie jest dobrym pomysłem.

nie , chciałam żeby ktos powiedział mi jak to wszystko wygląda z boku. Czy warto przejmować sie takimi rzeczami, bo moje koleżanki obciązyły finasami swoich partnerów i rodziców. Czasem tez zastanawiam czy warto bac się porodu i przejmowac sie tym, że bedziemy mieszkac z dzieckim w jednym pokoju przez najbliższe 3 lata . Teraz mam 24 i jakby nie było nie chce byc ( wcale ) mama lub mama po 30 ...stąd się wzięło pytanie

a ja mysle ze warto poczekac...sama mam 23 lata ale skonczylam jjuz szkole i mam jakas prace wiec przynajmniej l4 moge normalne brac. Wczesniej bym sie nie zdecydowala, tesciowa bedzie ci sie wtracac i mozesz sie zle czuc bedac na utrzymaniu meza tylko i wylacznie

A co ja mam powiedziec, nie mam pracy (to cholerne miasto gowno oferuje) bieda az piszczy, studiuje, chce dalej studiowac i jestem we wczesnej ciazy - nie planowalam tego, ale trudno.. no chyba lepiej studiowac w ciazy niz zajsc w ciaze jak bedzie jakas dobra praca :( ten kraj jest do dupy !!! a nie chce isc pracowac jako sprzataczka.. nie po to sie ucze zeby pracowac na takim samym poziomie jak ludzie bez zadnego wyksztalcenia bez sensu to wszystko :(

o to też chodzi ....Bardzo bym chciała pracować, żeby go odciązyć ale bardzo cięzko o prace w małych miasteczkach....

Bać się porodu chyba nie ma sensu, bo to jednak trwa stosunkowo krótko w porównaniu do długości życia ;), kobiety rodzą o milionów lat...Gorzej z życiem z kimś pod jednym dachem, tzn. z teściową która Cię nie akceptuje...

na pomoc mojej rodziny nie mam co liczyć. u tesciowej tez fatalnie. Zreszta chiałabym sie dalej uczyć i nie wiem kto wtedy zajmie sie dzieckiem, bo na pewno nie teściowa. W*** wiącej est to, że politycy i wszyscy innie narzekają na małą ilośc dzieci ale jak tym dzieciom zapewnic byt??? iśc na wychowawcze - kto może - i marwtić sie o składki emerytalne??? myslałam o jakiejś zdalnej pracy przez Internet byłoby mi łatwiej ale państwo i pracodawcy o tym jeszcze nie myslą. nie koncze kierunku który zapewni mi taka mozliwośc pracy- stusiuje filologie polską.... a zegar biologiczny tyka!!!! koleżanki mnie wysmiały , bo zwaliły odpwoiedzialnośc za dziecko na iinych i za kilka lat ja dopiero urodze a one juz beda je miały odchowane...

dziećmi :o

skoro nie mozesz liczyc na pomoc rodziny a tesciowa msz upierdliwa to poczekaj na swoj wlasny dom i wlasna prace tak zeby wam bylo latwiej masz 24 lata wiec zegar jeszzce dlugo bedzie tykal :) lepiej póxniej a zaplanowane we wlasnym domku i bez upierdliwej tesciowej :)

nieakceptująca teściowa to problem...daj sobie spoój z dziećmi i poczekaj na domek...

Ja jestem po filologii polskiej hehe i mam pracę w tzw. zawodzie. Z tym, że ja dzieci nie planuję, wcale, dość mam "swoich" w szkole. Matka zdana sama na siebie to ciężka perspektywa.