Śnił mi się dzisiaj koszmar!!!

Przechadzałam się po Wrocławiu i miałam świadomość, że nadciąga fala, która nas zatopi. Jedyną możliwością ratunku było skrycie się na dachu (ja mam lęk wysokości...), więc byłam między młotem, a kowadłem. Co mnie bardziej zdziwiło? Biegałam przestraszona, żeby znaleźć jakichś ludzi i spytać się, gdzie jest jakieś przedsiębiorstwo (chciałam się tam na dachu schować). Znalazłam kilka osób stojących między jakimiś budynkami. Gdy spytałam o jakiś zakład jedna z tych osób powiedziała mi (śmiejąc się): "Nie wiem. My w ogóle nie zamierzamy się ratować").(...) A póżniej mi się śnił mój problem, który trapi mnie od dłuższego czasu (że moja koleżanka ze studiów (z tym samym problemem) powiedziała mi, że już się nic nie da z tym zrobić).

i tak sie utopisz,zaden dach ci nie pomoże

ciekawe co mnie ma zatopic? :o chyba, ze lawina problemów w moim życiu ... :D

Takie sny to objaw zespołu stresu pourazowego. To się ciągnie latami i dziesiątkami lat. Ja takiego czegoś dostałam w pracy jak mi wstawili negatywną ocenę i wyrzucili dyscyplinarnie. Później moje życie zamieniło się w piekło bo tak - w tamtym momencie byłam normalna i nie wiedziałam do końca co robić - to był rok 1997 i powódż tysiąclecia. Ale wiecie - no to zostaje wyprowadzka. A tu za mną jakoś - tak zrozumiałam - że mam zostać i za chwilę był rok 2010 i TO SAMO. No to teraz ludzie już decydujcie. Ja już nie mam złudzeń, a psychikę mam tak rozchwianą, że za 10 lat do siebie nie dojdę. No i spieprzone życie przez ludzkie kanalie. Ale przynajmniej na tyle mam jeszcze rozumu, żeby ich nazwać odpowiednio. I tyle :(

Ja nie mogę mieć zespołu stresu pourazowego po powodzi, bo jej nigdy nie przeżyłam. Może przekaz tego snu brzmiał: "zawsze mogło być gorzej" i tyle.

No może i tak, ale na miejscu tych z kazanowa we Wrocławiu to mnie od jutra nie ma w tym zalanym dziadostwie na 1 piętrze czy na parterze. Zależy ich zalało. Ale na parterze nikt nie mieszka nie? Ja mieszkałam na 3 piętrze w bloku gdy mieszkałam w miescie. To tak akurat było - na wysokości czubka drzewa i trochę więcej. To były piękne czasy w moim życiu...miałam wtedy kablówkę i byłam naprawdę jakaś taka ... no nie było najgorzej. Lecz co piękne szybko się kończy i nadeszła II wojna światowa. A teraz jestem obrażona i wkurwiona na maksa bo w wieku lat 34 zamiast mieć dawno rodzinę, pracę, normalne życie to się dowiedziałam, że jestem gównem ludzkim i sama mam się iść spłukać , wszystko muszę robić od nowa, a na ddoatek jeszcze udowadniać, że w ogóle mam jakieś IQ. I tyle z uczciwości w Polsce. Ale jedno wam powiem - zróbcie sobie procesję jak dla mnie z okazji Święta Polskiej Rodziny i tam chodźcie. Do tego sie nadajecie wszyscy. raz w roku procesja i zdjęcie dla chętnych. Najlepiej 1 listopada w Dzień Śmierci. No ale... możecie se takie święto latem też zrobić. Tyż - chciałam napisać

KOZANOWA - chciałam napisać wyżej i sorry za literówki, ale jako tzw. pomarańcza nie czytam 2 raz moich listów. wiecie co mnie tylko wku... i tak dalej? Że nie mam nagród z tej mojej pracy bo sie wycofałam - no i tyle mądrego zrobiłam. A tytułu mi nie dali na uczelni. Ale wiecie... z drugiej strony powiem wam tak - patrzę na te polskie kandydatury na prezydenta. Taki Napieralski. ło matko - siwy jak gołąb, a 2 lata starszy ode mnie. Ja mam tylko trochę siwych włosów, a co ja przeszłam. No jedynie powodzi jeszcze nie przeżyłam choć w moim mieszkaniu spadał balkon mi na głowę - ten z 4 piętra. Ciekawe czy na Kozanowie też takie rzeczy się zdarzają? Raz mnie tam nie było bo były wakacje i jak przyjechałam to pełno kawałków gruzu było. A jakbym tam siedziała to co? To spadłoby mi to na głowę. A ja zawsze miałam taki zwyczaj, że sobie lubiłam leżeć na balkonie z zamkniętymi oczami słuchając walkmana. I co dalej?

wiecie teraz mam ciągle w głowie piosenkę z pogrzebu Majkela dżeksona w wykonaniu Jenifer Hudson "I WILL BE THRE" czasem lepiej nie chcieć być tam czy siam... mieszkańcy Kozanowa - trzymajcie się