przerwałam milcznie..boję się..

maltretowana psychicznie od lat, kilka aktów fizycznych, zastraszanie..dzisaj nie wytrzymałam zadzwoniłam po policję, męża zabrali, jazłożyłam zeznania nad znęcaniem się , ma postawione zarzuty, jest mi ciężko nie wiem jak to przetrwam, mam 2 dzieci, kochaja ojca, jedynie starsze dziecko widzi ,że nie zawsze jest ok....najgorsze,że ja zawsze dam sie przeprosić i trwam w nadzieji, że będzie tym razem dobrze, skąd wziąć siły, by nie wucofać oskarżenia, aby nie dać sie przeprosić, najgorsze,że ja go nadal kocham ,wiem to chore.

Za każdym razem kiedy będziesz chciała ulec przez wycofanie oskarżenia to myśl o tym jakie to konsekwencje przyniesie, że znów będziesz cierpieć. Myśl że jeśli tego nie zrobisz to będzie Ci lepiej.

W sumei są też plusy....musisz tylko znaleźć promotora i zrobić karierę jako bokserka. Duzo ćwiczeń za tobą teraz tylko szlify na siłce i psychika. kto wie czy nei będziemy mieć drugiego Adamka

Wsobie znajdz sile mysl o tym co bylo i ze nigdy sie nie zmienialo to juz sie nie zmieni, mysl o dzieciach wkoncu i one dorosna i zaczna wszystko dostrzegac i beda sie tez meczyc tak jak i ty, psychika ludzka jest krucha, a jezeli teraz nie dojdzie do tego ze sie rozstaniecie i zbierzesz sie w sobie, to i tak predzej czy pozniej to nastapi bo patrzac po moim przypadku tez psychika juz na tyle byla zniszczona ze nie wytrzymalam i odeszlam ty masz troche gorsz sytuacje bo pewnie on nie ma gdzie isc i sie nie wyprowadzi ale nie daj sie meczyc psychicznie itd. znajdz ta sile w sobie oparcie w rodzinie

muszę chyba na kartce papieru wypisac wszystko co złe mi wyrządził i gdy będę bliska pogodzenia sie przeczytam, może wytrwam najgorzej żal mi dzieci..one go kochaja on je tez ...ale nie moge dopóścić by były świadakmi awantur i ojca alkoholika, rany jak to wszystko boli, najgorsze ,że wieczorem go wypószczą i biję się że coś mi zrobi, jak go zabierali powiedził PRZEGIĘŁAŚ , ato on przegiął i nie pierwszy raz

wyprowadzic sie usi do swoich rodziców

jezeli on ma sie gdzie wyprowadzic to niech sie wyprowadza ty nie uciekaj z swojego mieszkania

Czesc kochanie .............

Trzymaj się, nie odwołuj zeznań bo będzie jeszcze gorzej.

Dobrze że dzieci chociaż nie są w to zamieszane. Lepiej skończyć coś takiego zawczasu niż potem męczyć się przez całe życie...

Bardzo dobrze zrobiłaś.Brawo!!!! Nie wycofuj zeznań,bo będzie gorzej

Dajac krzywdzic siebie, to krzywdzisz swoje dzieci... Dobrze zrobilas, jestes czlowiekiem czujesz i myslisz.... chcesz pewnego dnia skonczyc z nozem w plecach? Pomysl, na co musialy patrzec twoje dzieci, chyba nie chcesz, bo one tak postepowalyt ze swoimi rodzinami w przyszlosci...

ja jestem takim dzieckiem wlasnie wychowywanym w domu taki jak twoj. psychike to pewnie bede miala do konca zycia zjechana przez to ze moja matka nie miala odwagi zlozyc zeznac gdy ja wzywalam policje bo ojciec sie znecal nade mna, rodzenstwem i nia sama. ten pijak nie zyje od lat, ja nawet nie poszlam na pogrzeb, nie interesuje mnie nic co niego dotyczy, kobieto pomysl o dzieciach ktorym mozesz tak bardzo latwo zmarnowac zycie przez jakies swoje zale za mezem, rade dasz tylko silniejsza musisz byc niz swoje watpliwosci