Związek po 30-tce

Czy udalo Wam sie poznać faceta/kobietę będąc już po 30-tce? I czy jest możliwe stworzenie stałego związku zaczynając po 30-tce?Ja - 32 lata, po wielu próbach wciąż sama:( Tak trudno znaleźc kogoś w takim przedziale wiekowym. Czas ucieka, a mnie nie udało sie do tej pory ułożyć sobie życia:(...

niestety coraz bardziej jestem zdania że to jest nie możliwe choć jestem kawałeczek przed 30, faceci wolni w tym wieku są przeważnie po jakichś przejćiach i nie chętnie chcą wiązać się z kimś na stałe bardziej wolą rozrywke i przygode,cięzko jest trafić na kogoś normalnego:(

E Polsce.... niestety widze, ze tak... moze tez w innych krajach, ale np.w Anglii, Niemczech, Francji, Wloszech ludzie sie wiaza ze soba wlasnie w tym wieku (zdecydowanie po 30!), bo tylko wtedy wiesz, czego chcesz, umiesz dorosle traktowac zwiazek. I uwazam, ze tak jest dobrze. Ja mialam 32 lata jak poznalam po czteroletnim zwiazku faceta, w ktorym sie bardzo zakochalam. Niestety on wcale nie byl taki dojrzaly jak wiek wskazywal i rozstalismy sie po 3 latach i kilka miesiecy po tym rozstaniu, w wieku 35 lat poznalam swojego obecnego faceta (ale nie mieszkam w PL). I mieszkamy razem od 2 lat i wsz zmierza ku slubowi, zwiazek naprawde swietny. Ale wiem, ze nie umialabym takiego zwiazku stworzyc w innym czasie...... bylam bardziej egoistyczna, impulsywna, nie do zniesienia, wybuchowa. Uwazam, ze i tobie sie ulozy, aneri. tylko sie w domu nie zamykaj. pa.

Pewnie,że można :-) Ja mam 30 lat a powodzenie u mężczyzn bardzo duże

udalo sie on byl po 30, ale nic nie wyszlo tak jak ktos sie tutaj wypowiaal on juz byl po przejciach ja tez, tylko ze on przelewal to wszystko na obecny zwiazek, jezeli wczesniej tak bylo to i ze mna tak pewnie jest

No tak, ale ja jestem zamknięta w polskich stereotypach obyczajowych:( Niby dookoła pełno facetów, ale okazuje się, że takich do rzeczy brakuje....

w wieku 29 lat i teraz planujemy wspolne zycie moze po prostu sposob w jaki sie zachowujecie (jak tygrysice ktore probuja upolowac meza) odstrasza fajnych facetow? ja mojemo od poczatku powiedzialam ze nie mam zamiaru sie wiazac bo dobrze mi samej, i dopiero po poltora roku zaczelismy sie zachowywac jak para, po kolejnym roku zamieszkalismy ze soba i dopier teraz (3 lata pozniej) zaczynamy rozmawiac o malzenstwie i dzieciach. glowa do gory 30 lat to jeszcz mlodosc na calego :)

bo to wszystko zalezy od nastawienia czlowieka, nie dziwie sie ze nikogo nie mozesz poznac jesli jestes taka smutna jeczaca 30 stka, codziennie na cafe widze twoje nowe posty, czy mozna czy nie mozna, pamietaj ze mozna ale tylko dzialaniem,a nie uzalaniem sie nad soba!

Problem jest tez inny: W tym wieku brakuje takiej spontaniczności w poznawaniu ludzi. Choć jestem osobą komunikatywną i atrakcyjną, to znajomości nei zawiązują się już tak łatwo i swobodnie jak u 20 latków. Więcej w tych relacjach międzyludzkich obserwuje sie takiej rozwagi, ważenia słów... Znajomi sa tez osobami o ustabilizowanej sytuacji osobistej, cały czas obracamy sie w tym samym kręgu. Pozostaje jeszcze internet, tam mamy katalog rozmaitości :) ale tego wole unikac, bo z netem też mam różne doświadczenia

ja swojego obecnego narzeczonego poznałam mając 34 lata, poznaliśmy się przypadkiem, w momencie , w którym najmniej się tego spodziewałam :) Jesteśmy ze sobą ponad 2 lata, planujemy wspólna przyszłość i mam nadzieje, że uda nam się jeszcze z dziećmi, choć przyznam trochę się boję, ale co ma być to będzie... Z miło0ścią tak już jest, że jedni spotykają ja w przedszkolu, a inni na emeryturze, mnie się udało gdzieś pośrodku :) Więc głowa do góry, bo nigdy nie wiadomo jaką niespodziankę los nam szykuję :D Powodzenia :)

A jest jakis limit na nowe posty? Poza tym, nie jestem jęczącą 30-tką. Niedawno pzreszłam trudne chwile, więc dobrze, że jest takie miejsce jak to forum i kazdy może sie tam wyżalić i zasięgnąc opinii anonimowych osób....

Aneri30 Po pierwsze-nie zamykaj się w domu Po drugie-nie szukaj "na siłę' najczęściej "znajdujemy" kogoś gdy nie szukamy :-) Po trzecie mam wrażenie,że cierpisz na syndrom starej panny,bo tak niby się przyjęło u nas,że do 30tki trzeba wyjść za mąż. Daj spokój,wyluzuj a na pewno ktoś się znajdzie :-)

Może mam syndrom starej panny, ale bardziej potrzebę stworzenia związku. adoracji u mężczyzn nie potrzebuje, jestem świadoma swojej atrakcyjności, ale ja chce być jedyna i piękna tylko dla tego jedynego....Niestety styl życia po 30 tce zmienia się i krag znajomych równiez....

da się poznać o ile nie oczekujesz wykreowanego w głowie mastera i jesteś rzeczywiście atrakcyjna

No wiadomo, że mam jakies oczekiwania. Nie jestem az tak zdesperowana, że biore wszystko co mi w ręce wpadnie

aneri, ale co ty mowisz? ja ciagle poznaje nowych ludzi i nie wiem, czy to takie nadzwyczajne (ale chyba wcale nie) nadal jestem pelna entuzjazmu i radosci w zyciu i w poznawaniu nowych ludzi. Powiem wiecej, ja ciagle ze wzgledu na prace rowniez, ale takze ze wzgledu na duza ilosc znajomych, poznaje roznych wolnych facetow, ktorzy chcieliby (tak w ogole nie ze mna) stworzyc zwiazek. Moze jestes za bardzo sama? moze jestes smutna albo zniechecona? moze nie chce ci sie spotykac nowych ludzi i zawierzac znajomosci? moze pojdziesz na jakis kurs czegos co sie interesuje? mowie to, bo np ja 8ale sadze, ze i inne dziewczyny) robia rozne rzeczyw zyciu dla wlasnej przyjemnosci i wtedy prawie "niechcaco" poznaje sie ciagle nowych ludzi. Np. teraz jade na chwile do kolezanki do innego kraju. ona ma taki sredni okres w zyciu i nie bardzo poznaje nowych ludzi. w zwiazku z tym popytalam znajomych i przyjaciol kogo znaja w miescie, w ktotrym ona mieszka, skontaktowalam sie z przyjaciolmi tych moich przyjaciol i juz nas umowilam tu na pizze, tam na drinka, tu na wycieczke itd. moze sprobuj tak?

no ale na ideał nie liczysz jak większość "księżniczek"? :D

Nie, nie zamykam sie na ludzi...większość jednak moich znjomych to już osoby zamężne/żonate. Więc ich tryb życia determinuje chocby rzadsze spotkania, wyjazdy tez zazwyczaj odbywaja sie z gronie osób będacych w parach:) Wiem sama jak to jets, bo jak bywałam w związkach, to czas organizuje sie wspólnie zazwyczajj z osobami w podobnej sytuacji oosbistej.....

Oczywiscie, że na ideał nie licze, wiem, że tacy nie istnieją, jestem szalenie elastyczna osoba, zdolną do kompromisów. Ale co z tego? Moja dobroć i cechy idealnej partnerki nie zostały doecnione

Aneri,wiem o czym piszesz masz racje,że większość osób ok30 wokół nas to już pary (w większości nawet małżeńskie).. ;-)

nie oczekujesz wykreowanego w głowie mastera i jesteś rzeczywiście atrakcyjna czyli jak jestem atrakcyjna to ma brac co popadnie a nie MASTERA! spadówa, mam tyle lat co mam i na byle gówno nie lecę skoro ja musze i jestem piękną, samodzielną, niezależną to oczekuje tego samego pieknego, mądrego i niezaleznego oczekuję tego samego poziomu co mój! i nic poniżej! i nie będe jęczeć że nie spotkałam, bo to bardzo prawdopodobne, bo po prostu wartościowych, wolnych facetów po 30 BRAK! w przeciwieństwie do kobiet których jest duzo po 30! i nie są to puste dupy nastawione na kasę ale nie sa też zdesperowane żeby brać cokolwiek, TAK SZUKAM MASTERA Z MOJEJ GŁOWY!

nie oczekujesz wykreowanego w głowie mastera i jesteś rzeczywiście atrakcyjna czyli jak jestem atrakcyjna to ma brac co popadnie a nie MASTERA! spadówa, mam tyle lat co mam i na byle gówno nie lecę skoro ja musze i jestem piękną, samodzielną, niezależną to oczekuje tego samego pieknego, mądrego i niezaleznego oczekuję tego samego poziomu co mój! i nic poniżej! i nie będe jęczeć że nie spotkałam, bo to bardzo prawdopodobne, bo po prostu wartościowych, wolnych facetów po 30 BRAK! w przeciwieństwie do kobiet których jest duzo po 30! i nie są to puste d**y nastawione na kasę ale nie sa też zdesperowane żeby brać cokolwiek, TAK SZUKAM MASTERA Z MOJEJ GŁOWY! chodziło mi o mastera jako ideał a nie o kogoś wartościowego na dobrym poziomie - i po co ten krzyk i hałas :P

Oczywiscie, że na ideał nie licze, wiem, że tacy nie istnieją, jestem szalenie elastyczna osoba, zdolną do kompromisów. Ale co z tego? Moja dobroć i cechy idealnej partnerki nie zostały doecnione może są inne sprawy nie do przejścia -prawie każda z was uważa że ma idealne cechy , ale jak nie są doceniane , to czy są prawdziwe :? P

Idealne cechy - to jest opinia jaka słyszałam od facetów, nie jest to moja własna opinia o sobie

gdyby facet to powiedział z pewnością by się tym bardziej zainteresował, chyba że lubi sprawiać przyjemność , ot tak:)

Ja jestem facetem " świeżo " po 30, fakt, że miłego doświadczenia z dziewczynami nie mam, ale nie mam zamiaru przenosić jakiś frustracji z nieudanych związków, nawet nie lubię o przeszłości mówić. Jedno jest tylko pewne, że po nieudanych próbach człowiek staje się baaaaaardzo ostrożny i ciężko jest podjąć się próby starania o kobietę bo jest w głowie ta obawa, że znowu dostanie się po głowie.

Ja staram sie byc ostrożna, ale za każdym razem wchodze w nowy związek z taką samą siłą. Nie chce sie ograniczac, ani siebie, ani innej osoby, mam dużo do zaoferowania i chce dac to komuś kto będzie tym zainteresowany i bedzie na to zasługiwał!

mają kobiety "po nieudanych próbach człowiek staje się baaaaaardzo ostrożny i ciężko jest podjąć się próby starania o kobietę bo jest w głowie ta obawa, że znowu dostanie się po głowie." mnie ten strach wręcz paraliżuje

Zwykle dla tego się jest ostrożnym bo daje się z siebie wszystko to normalne, a jak ktoś tego nie docenił to się ma niską ocenę własnej wartości, wszyscy się dziwią, że jestem sam no ale ja się boję zaufać, żeby znowu zabaweczką nie zostać.

A ja własnie szybko sie angażuje, a co za tym idzie, szybko obdarzam kogoś zaufaniem