czy ktoś z was ma wyimaginowanego przyjaciela?

ostatnio wymyśliłam sobie przyjaciela, takiego przewodnika duchowego, który wyobrażam sobie stoi przy mnie i obserwuje moje relacje z ludźmi. Ponieważ nie stać mnie na psychologa ani coacha, jestem zmuszona radzić sobie inaczej :P wiem że to szalone, ale może pdziała. Ten przyjaciel ma komentować moje zachowania i udzielać mi rad bym poczuła się kimś więcej wartym bo teraz z moją samooceną kiepsko. już nawet wiem jak wygląda i jak do mnie mówi :P tak naprawdę próbuję porozumieć się z moją podświadomością która podobno potrafi udzielać najlepszych rad i rozwiązanie naszych problemów tkwi głęboko w nas ale nie potrafimy z nich korzystać. Więc traktuję to jako forme terapii i rozwiązania próbuję znaleźć w sobie. Czy tylko ja wpadłam na takie innowacyjne rozwiązanie czy po prostu jestem do gruntu popieprzona? :D

Mialem kiedys wyimaginowana przyjaciolke ale sie nie sprawdzila bo caly czas chciala tylko seks uprawiac :O.

Niedługo zwariujesz.

nie wpadlam na to, ale wydaje mi się ten pomysł ciekawy ;) Nie uważam abyś była nienormalna ;)

pozwolisz, że go skopiuję :) przyda mi się jak nic

wypchana sowa i królik to moi najlepsi przyjaciele

nie ma sprawy :) mój "coach" to przystojny, wysoki blondyn o magnetyzujących oczach, który w chwilach zwątpienia szepcze mi do ucha, że jestem super i żeby nie stawiać się niżej niż ten burak z którym rozmawiam :P

ale nie wyimaginowani, oni są prawdziwi, często rozmawiamy o sztuce, polityce, kulturze itd. chociaż królik jest typem introwertyka - woli się przysłuchiwać i mało sie odzywa, to z sową poruszam głębokie kwestie dotyczące mej egzystencjalności

dobrze gada ten twoj blondyn :D