Matka mojego chłopaka uważa

że jestem złą partią, bo jestem biedna. Przy czym sama jest biedna, nigdy nie pracowała, rodzila dzieci, mąż zapuszczony niechluj w dziurawych majtach. Jest chamski i wszystkich obraża, ma brudne pazury i pierdzi ostentacyjnie. Ale uważają się za arystokrację ci innym mają prawo mówić co i jak. Skąd się biorą takie autorytety moralne, co sami w lusterko nie potrafią spojrzeć , zresztą jak się nie ma lusterka w domu..

traktuje sie wiatrem. trzeba posluchac,przytaknac,rowniez pierdnąć i powiedziec a choooj mnie to.

bo moze w tobie widzi sama siebie....dostrzega to ze nie masz kasy i nie chce by syn tak miał wzyciu jak ona. Tylko nie pomysli ze brak kasy nie jest odzwierciedleniem człowieka....i nie daje mozliwosci zaklasyfikowania go do dobrych i złych kandydatów do bycia partnerka jej dziecka..

Tylko oni wywierają presję, jakieś spotkania rodzinne a ja mam to za przeproszeniem gdzieś, gula mi staje, żle się czuję w ich towarzystwie, tracę tylko czas i nerwy