jak u was było po rozstaniu?

Tak w sumie naszło mnie na refleksje w powyższym temacie. Byłam z facetem 7 lat. On zerwał (ale i tak już wcześnie coś się waliło). Ja jeszcze później walczyłam parę miesięcy o ten związek. Bezskutecznie. Zerwał całkowicie kontakt. Przez pierwsze 2 miesiące czysta depresja, później otępienie, ale mniej płaczu. No a teraz po pół roku zaczynam wychodzić do ludzi.Poznałam trochę nowych mężczyzn ( ale żadne pocałunki, łózko itp.). I w sumie w każdym znajduję jakiś haczyk. Wczoraj przez przypadek spotkałam dawnego znajomego ( właściwie to kumpla jednego z braci mojego ex, ale moj ex też go tam zna). No i kurcze fakt zawsze mi się podobał, a wczoraj to już kompletnie wpatrywałam się w niego jak w obrazek. Kiedyś wiem, że mu wpadłam w oko, ale jak się dowiedział, że jestem zajęta to wiadomo...Teraz ja wolna, on też... no ale przecież go nawet dobrze nie znam. A zresztą jakby to wyglądało gdyby między nami doszłoby do nawiązania bliskiej relacji i ja bym wtedy miała znów kontakt z moim niedoszłym "szwagrem"( bądź, co bądź fajny facet), a on by wszystko przekazał mojemu ex. Czy lepiej sobie odpuścić? Ciekawa jestem czy też po rozstaniu niby widzieliście w mężczyznach wiele zalet, ale także wad i w każdym wam coś nie pasowało, bądź za bardzo się nakręcałyście? Kurczę mam mętlik już w głowie. Może to po prostu taki szaleńczy etap, który minie. I dopiero wtedy poznam kogoś odpowiedniego. A teraz za bardzo uczuciowo do wszystkiego podchodzę i niekiedy idealizuję.

dokaldnei swietnie to ujełas, dla mnei albo sa wszyscy do dupy, albo sie nakrecam na jakiegos super i staram sie go poderwac..beznadzieja, nie potrafie wyluzowac;/

A jeszcze czasami mam takie odczucie, że chcę stworzyć nowy związek,a nie raz myślę, że może rok czy dwa lata przerwy całkowicie byłoby lepsze niż widywanie się z facetami.

Kochane pisze tutaj bo moze ktos mi cor doradzi pomoze moje serce plonie z bolu ale od poczatku ... Mam na imie Sylwia i mam 22 lata mieszkam w Uk z moim chloapkiem bylismy razem prawie 3 lata a mieszkalismy razem 2 lata byly lepsze i gorsze chwile ale zawsze bylismy razem lecz nic co piekne nie trwa wieczne 2 tygodnie temu oznajmil mi ze wraca do Polski na stale bo ma dosc zycia za granica prosilam blagalam zeby zostal nic wiec dzielnei pomagalam mu zalatwiac wszystkie sprawy zwiazane z jego powrotem do Polski jednak jak dzis sie spakowal i wsiadl do taxowki to peklo mi serce KOCHAM GO !!!! nie potrafie bez niego zyc wszystko robilismy razem a teraz zostalam sama w czterech scianach tylko z naszym psem . Czekam na telefon sms dzownil juz do mnie z lotniska potem z Polski przed chwilka ze juz jest ma sie oddzywac bo chce zdjecia naszego psa i chce wiediec co u nas bo ani sie nie poklocilismy ani nic ... nie ma go dopiero pare godzin a ja juz tesknie mysle o nim nie moge sie skupic na niczym innym pisze tu sama nie wiem po co chyba z nadzieja na jakies slowa pocieszenia albo porady jak sobie poradzic jak przestac kochac i jak zabic ten straszliwy bol w sercu ??

no to serio zalezy od czlowieka... ja wiem na pewno ze bym chciala kogos, ale serio mam pecha...nie jestem jakas brzydka ani glupia....ale cos nie moge w tym temacie nic ogarnac