czy bezrobotna matka to demotywujące

Otóż moja mama przestała pracować jak miałam 12 lat i było to dla mnie bardzo przykre,był to jakiś tam rodzaj społecznej hańby.Ponieważ moi rodzice i tak wykonują marne zawody a mama jeszcze do tego sama zrezygnowała z pracy ,mówiąc ze już się jej nie chce pracować,że woli sobie leżeć cały dzień w domu.Bardzo mnie to zdemotywowało bo też mi się wszystkiego odechciało.Moja mama do tego nie ma zadnych zainteresować,nie ma znajomych,nigdzie nie jeździ,nie dba nawet o swojego męża.Zero zaangażowania.A ja odzyskałam dopiero motywacje jak zamieszkałam sama.Więc choćby dla dobra własnej rodziny trzeba pozostać aktywnym.Jak sądzicie?

Zależy co rozumiesz przez ta aktywność bo praca zawodowa to nie wszystko. Moja mama nie pracowała (poszła do pracy dopiero 3 lata temu). Ale ja zawsze ją podziwiałam. Ona nigdy nie usiedziała na miejscu. Jak nie prała sprzątała gotowała piekła czy plewiła ogródek to jechała do babci i pomagała jej w gospodarstwie, woziła młodsza siostrę na rożne zajęcia pozalekcyjne albo nas odpytywała z historii bo to jeden z jej ulubionych przedmiotów. Pierwsza w domu wstawała i ostatnia kładła się spać. Zazdroszczę jej tej jej pracowitości i sumienności bo nawet jak widać było że jej się nie chcę to szła i robiła. I najbardziej mnie wkurzało jak pytano czym zajmuje się mama a ja mówiłam ze pracuje w domu co powodowało głupi uśmieszek tak jakby co najmniej leżała do góry tyłkiem.

Oczywiscie,ale czym innym jest jak ktoś woli nic nie robić bo wtedy daje dziecku zły przykład.Bo daje przykład nieudolności,ja to tak odczułam.

ale ta twoja matka to próżniak,