Jak opanować śmiech w poważnych sytuacjach?? Pomocy

W szkole miałam kolegę, który biegał po klasie, wrzeszczał i rozśmieszał. Kiedy robił coś bardzo śmiesznego (typu: mówienie: ,,kaczor Mietek z tyłka", robienie min, tańczenie itp.) przygryzałam wargę. Niestety, w niektórych sytuacjach i to nie zadziała, ale zwykle jest OK.

Ja przygryzam czubek języka, ale to pomaga tylko kiedy siedzi się cicho, bo nie można gadać z przytrzaśniętym językiem :(

Ja miałam taką sytuację iż musiałam mieć korepetycje z niemieckiego gdyż jestem noga z tego języka a miałam bardzo pilny sprawdzian, który dycydowal o tym czy zdam czy nie i i wybrałam się do takiej babki, która była moja ostatnia deska ratunku, ponieważ było już mało czasu bo tylko tydzień i była dość blisko a wiec nie było problemu. I słuchajcie tego : usiadlysmy i ona zaczęła coś tam gadać po niemiecku a ja wybuchalm takim śmiechem, że aż katar mi z nosa poleciał i ja jeszcze oplulam i prawie spadam z krzesła. Ona wstała z oburzeniem i już kierowała się w stronę drzwi a ja za nią biegalam i ja zaczęłam szarpać z całej siły aby nie wyszła przy czym śmiałam się jak jakiś osychopata i drugi raz się osmarkalam

Wstyd jak nic, do tej pory boję się jej gdzieś spotkać