Jestem przewlekle chora-moje zycie traci sens

Choruje od kilku lat na rzs i jest coraz gorzej mam ogromne problemy z chodzeniem, nie ma dnia zebym nie czula bolu mimo ze sie lecze,prawie nie wychodze z domu chyba ze musze to wtedy co kilka krokow staje i odpoczywam, mocno kuleje -jestem ladna dziewczyna ale moje zycie jest do dupy!zero znajomych,zero wyjsc ktore mnie mecza,moim przyjacielem jest komp:/mam 22 lata powinnam zyc pelnia zycia,wyjezdzac,poznawac swiat ludzi a jestem uwieziona w domu,w ciele ktore mnie nie slucha pierdole to w wszystko!

duża buźka dla ciebie, serdecznie ci współczuję, to jest to czego wszyscy boimy się najbardziej,choroby,nic nie jest gorsze od tego, młodzi ludzie często niedoceniaja tego co daje im życie,...własnie zycie....zdrowie,ja jestem osoba po przejsciach ani stara ani młoda ale w całym tym kotłe staram sie własnie odnaleźć radość i sens życie, wracam z pracy,biore książkę i idę nad wodę,do parku,do lasu i wtedy własnie doceniam to co mam najważniejsze, niezależność medyczna,wiszę-słyszę-chodzę, nie wiem jak mam cię pocieszyć tym bardziej że jesteś młodziutka,gdybym tylko mogł przyszłabym i porwała gdzieś na cały dzień,głowa do góry miłego dznie

Ja choruję na niezdiagnozowana chorobę reumatyczną od 21 roku życia. Pierwszy rzut trwał 3 lata, a potem było ponad 10 lat spokoju. Dziś mam 36 lat i coś wraca. W międzyczasie wyszłam za mąż i mam cudowne 7 - mio letnie dziecko. Pamiętaj że przy chorobach reumatycznych bardzo ważne jest zdrowie psychiczne! Stres nasila chorobę! Pozdrawiam serdecznie.

miałas 10 lat spokoju jestes szczesciara mnie choroba meczy od 7 lat i z kazdym rokiem, kazdym dniem jest coraz gorzej biore silne leki i pewnie jakbym ich nie brała byłabym teraz na wózku? mozliwe mam ostry przebieg choroby poza tym czuje sie strasznie samotna nie mam czasem do kogo buzi otworzyc-nie jestem dobrym towarzystwem dla moich kolezanek bo i w sumie kto chciałby wysluchiwac stekania i jeczenia obolałej to dobre dla emerytek wiem ze mogłobyc gorzej itp ale nie pociesza mnie

Polecam trzy tygodniową dietę sokową. Odstaw leki i spróbuj przez tydzień żyć na trzech szklankach soku owocowego dziennie, zobaczysz jak się poczujesz. Reumatyzm jest chorobą, którą da się wyleczyć, którą organizm sam może wyleczyć bez pomocy leków. Polecam książkę "Leczenie głodówką i dietą surówkowo - jarską" - Kinga Wiśniewska-Roszkowska

Koleżanki nie są w stanie zrozumieć bólu, więc z nimi o tym nie pogadasz. Poszukaj może forum dla osób z tymi samymi probleami. Można se fajnie pogadać. Ja mam jeszcze łuszczycę na dodatek, ale na szczęście bardzo łagodny przebieg. Grunt to nie tracić nadzieji. Podstawą jest pozytywne myślenie, moje życie bynajmniej nie jest różowe, zmartwień mam od groma, ale staram się nie poddawać.

Nie potrafie pozytywnie myslec,uwazam ze los podle sie ze mna obszedl,mysle ze forum nie zastapi mi drugiego czlowieka

Nie bój żaby.Podobno głodówka i kuracja gersona mogą na wiele rzeczy pomóc.

Tylko z kądś musisz znależć tego drugiego człowieka.... Z postawą żalu do świata na zły los niewiele zwojujesz. Możesz zapiec się w bólu i złości i zostać sama ze sobą. Wiem że rzs to wyrok i nie będę Cię poscieszać ale zycie z chorobą jest możliwe.

"Wiem że rzs to wyrok" - ?????

Choroby o nieznanej etiologi to wyrok i bomba w ciele. Zyję z czymś takim od wielu lat i wiem że przy każdym poważniejszym kryzysie sie wysypuje. Trudno. Ja sie pogodziłam i jest lepiej. Tylko po całonocnej zabawie mam straszne problemy z wyjściem z łóżka :)

rzs to nie wyrok - co już wielokrotnie zostało dowiedzione doświadczalnie, to że nie można tego wyleczyć farmakologicznie nie oznacza, że nie można wyleczyć albo przynajmniej złagodzić do minimalnego stanu. Farmakologia nie jest dobrym rozwiązaniem na wiele chorób. Organizm ludzki ma przeogromne możliwości samoleczenia, wystarczy to docenić i dać mu szansę. To tyle z mojej strony. Życzę zmiany nastawienia do choroby.

wspulczuje ci wiem co znaczy chorowac bo mialem kilka chorob naszczescie sie wyleczylem teraz jakies 2 lata temu przyszla nastepna choroba moze nie fizyczna ale psychiczna naszczescie zaczolem sie leczyc i jest teraz lepiej ale bylo naprawde zle pozdrawiam cie i zycze zeby choroba ustapila chociaz troche :)