ponarzekajmy w to piękne lipcowe popołudnie

w ostatnim roku: przeszłam poważną operację, straciłam pracę i póki co nie mam nowej, oszczędności się kończą i brakuje mi kasy jak cholera, z fajnego miejsca przeprowadziłam się na zadupie (z konieczności, nie z wyboru), mój ojciec zmarł tragicznie, na co dzień muszę znosić matkę alkoholiczkę. mam 31 lat i jestem samotna. bądźcie mili i powiedzcie, że jeszcze nie jest najgorzej.

nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej u mnie nie lepiej

dzięki ;) wima, napiszesz coś więcej?

jak Cie to pocieszy, to też nie mam pracy i co gorsza nie moge jej znaleźć

dzięki ;) wima, napiszesz coś więcej?

wow ale pojechałas po całości...;/ nie wiem czy ktoś cię przebije ale podobno po burzy zawsze wychodzi słońce

dzięki ;) wima, powiesz coś więcej?

dzięki ;) wima, powiesz coś więcej?

ups, wkleiło mi się kilka razy, przepraszam. qver, długo już szukasz? ja już prawie prawie miałam etat, ale niestety bratanica kierownika była o jedno prawie bliżej stołka ;) angie, sama się zdziwiłam po tym podsumowaniu, że tyle przeżyłam w tak krótkim czasie.

dopóki jestem zdrowy i mogę wychodzić na spacery w letniep opołudnia nie mam na co narzekać ... http://tnij.org/nokautsztanga

faktycznie. chodzić mogę, nie jest źle :)

cóż tu pisać też nie mam szczęścia do pracy a nawet jest fatalnie moja historia jest długa i smutna a zaczęło się o śmierci ojca jak miałam 17 lat, matka poszukała sobie faceta, którego utrzymywała z moich pieniędzy po ojcu, do tego brat alkoholik i awanturnik powiem jedno wpadłam w depresję dopiero jak wyszłam za mąż coś się polepszyło jedyne co mam to szczęście w małżeństwie i teściów też był horror teść był chory na schizofremie szkoda nawet o tym gadać

to co napisaliscie to wedlug mnie zaden problem wy chyba nie wiecie co to sa problemy

jasne a skąd wiesz co dla kogo jest problemem ? może z ciebie taki twardziel

do mamproblem, więc co wg ciebie można nazywać problemem? ja uważam, że mam ich obecnie trochę w życiu. nie twierdzę, że nikt nie ma większych, ale też myślę, że sytuacja nie jest łatwa.

jak można powiedzieć że to co piszą tu na forum to nie problemy??? to są ich problemy, które ich przytłaczają... dla innych może to być nic takiego, ale dla zainteresowanych to w pewnym sensie jakaś trauma

dla mnie smierc ojca czy bezrobocie czy alkoholik w domu to bylby DUZY problem.

czyzbys nie wiedzial co odpowiedziec autorce? :P :P :O

ane z tego co czytam :O