Czy można od tak sobie oddać dzieciaka do domu dziecka?

Urodziłam 3 miesiące temu i ten szczeniak już zaczyna mnie irytować. Ciągle drze japę, ciągle chce jeść, albo wali kupy. Nie możemy się z partnerem wyspać, zająć się sprawami zawodowymi, w całym domu jest syf, śmierdzi, nie mówiąc już pracy jaką wokół niego trzeba co chwila wykonywać. Nigdy nie chciałam mieć dziecka, ale cóż stało się, a teraz żałujemy, że chcieliśmy się pobawić w tatusia i mamusię i nie usunęłam... Na śmietnik go przecież nie wyrzucę, bo nie chcę spędzić kilku kolejnych lat w więzieniu. Postanowiliśmy go oddać do domu dziecka ale się wstydzę. Obydwoje jesteśmy bardzo dobrze sytuowani finansowo, wykształceni, mamy wysokie posady i nawet dość znani w naszym mieście . Przecież jak tam pójdę go oddać, to urzędniczka z pewnością będzie sprawdzać moje dane osobiste i mnie prześwietlać... Wiecie jak to wygląda? I z góry dziękuję wszystkim umoralniającym za słowa oburzenia, albo reprymendy - mam to gdzieś. My chcemy mieć własne życia, a dzieciakowi będzie pewnie i tak lepiej. Jest biały, zdrowy, mały, więc z pewnością jakaś niespełniona mamusia go zaadoptuje.

PROWOKACJA :D:D:D:D:D:D:D:D:D

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4535427&start=0

Ja oddałam 3 tygodniowego niemowlaka. Tak naprawdę chciałam oddać już po urodzeniu ale jeden debil z drugim wmóił mi że minie kilka dni a ja sie zakocham w tym dzieciaku ale było inaczej. Każdy następny dzień gorszy od poprzedniego a ja nie marzyłam o niczym innym jak o się pozbyciu tego dziecka. Chciałam zostawić w oknie życia ale nie miałam ochoty w połogu tłuć się pociągiem, do tego z wrzaskunem na ręce. Mnie nie spawdzali, chyba. Pzyszedł tylko psycholog który chciał ze mną poadć.Stwierdził, że oddaję dziecko bo ma za dużo osobistych problemów - kuczę jakbym ja sama tego nie wiedzałam. I tyle, podpsała dokumenty i było po sprawi. A co się stało z dzieckiem nie mam bladego pojęcia i mało mnie to chodzi.

Nierozumiem tego!!! Żal...

nie oddawaj, w naszym kraju jest dużo antyaborcjonistów, oni ci pomoga, dadzą kupę forsy, za która będziesz mogła nająć sobie opiekunkę do dziecka,

ja pierdole..wy zartujecie bo nie wierze ze takie tepe dziwki istnieją ,szkoda ze was nie oddali .;]

widocznie istnieją skoro są domy dziecka

a to samo bys [isal/a jakby chialy usuwac!!!! IDIOTA/ka-kazdy niech sie zajmie swoim zyciem! Podziwiam kobiety,ktore oddają do adopcji i się cieszę,bo pary takie jak ja(które być może nigdy swojego dziecka nie będą mieć:()mogą zaadoptować zdrowe,maleńkie dziecko!! Kobiety super,że nie usunęłyście!POZDRAWIAM

mimo tego, że masz to gdzieś uważam, ze ludzie wykształceni nie powinni tak pisać;-) skoro nie dajesz rady, a dobrze stoicie finanowo, czemu nie zatrudnisz opiekunki?;/

dokladnie, moi znajomi adoptowali dwumiesiecznego chlopczyka i szczescie i radość zagoscily w ich domu, teraz czekają na adopcje drugiego dziecka.

yuktfgyi - to co robisz na tym forum?;/ wydaje mi się, że powinny tu siedzieć matki zatroskane o swoje dzieci chcące wymienić poglądy. skoro tu siedzisz to chyba nie do końca czujesz się z tym dobrze.

wychowałam czworo wychowam i piąte :D daj mi mam dobre warunki moje już duże wnuków to ani słychu ani widu bo to kształcić się chce zwiedzać poznawać naprawdę chętnie wychowam :D zostaw kontakt proszę

jedna z ciebie i tyle! Taka niby inteligentna wykształcona a zabezpieczyć się przezd niechcianą ciążą nie potrafi!!!!! Takich ludzi jak ciebie powinno się stawiać pod murem i kilka w łeb!!!!!

Jak moja córka była mała to też czułam złość jak np. my z mężem zaczynaliśmy jeść obiad a ona w tym momencie robiła kupę.Też byłam wściekła jak musiałam przerwać obiad((przeważnie makaron z serem na słodko bo po 1.karmiłam piersią po2. córka była tak absorbująca że nie mogłam się ruszyć żeby cokolwiek innego zrobić i jedliśmy w sumie byle co). Urodziła się rok po synku i bywały momenty że nie miałam siły i chciałam ich oddać ale wiedziałam że gdybym to zrobiła to nie zaznałabym już nigdy spokoju.Wiem że tylko ze mną dzieci są bezpieczne bo jak jest w domach dziecka każdy wie.

Ja swoje zostawilam w rowie, urodzilam je w rajce pyruf jak zbieralam

"yuktfgyi Ja oddałam 3 tygodniowego niemowlaka. Tak naprawdę chciałam oddać już po urodzeniu ale jeden debil z drugim wmóił mi że minie kilka dni a ja sie zakocham w tym dzieciaku ale było inaczej. Każdy następny dzień gorszy od poprzedniego a ja nie marzyłam o niczym innym jak o się pozbyciu tego dziecka. Chciałam zostawić w oknie życia ale nie miałam ochoty w połogu tłuć się pociągiem, do tego z wrzaskunem na ręce. Mnie nie spawdzali, chyba. Pzyszedł tylko psycholog który chciał ze mną poadć.Stwierdził, że oddaję dziecko bo ma za dużo osobistych problemów - kuczę jakbym ja sama tego nie wiedzałam. I tyle, podpsała dokumenty i było po sprawi. A co się stało z dzieckiem nie mam bladego pojęcia i mało mnie to chodzi. " Nie wierze w to co napisalas. Zadna kobieta nie bylaby w stanie czegos takiego napisac a co dopiero zrobic.

Jagoda świnio slyszalam ze ty swojemu bachorowi pampersa zmieniasz raz na dizen, wiec nic nie lepsza jestes krowo

a jak ci wmówi, ze trzecie i kolejne pokochasz to co zrobisz,

Jeżeli jesteście dobrze sytuowani to najmijcie niańke całodobową z zamieszkaniem i sprawa załatwiona. Ona wychowa Ci dziecko,a Ty będziesz je miała na oku i spokój sumienia :D

Oddaj mi, ja go przygarnę. Choć mam swoje malutkie to nie wyobrażam sobie jak można krzywdzić bezbronne dzieci. Przecież możesz wynająć opiekunke do niego, stać Ciebie. Podrośnie troszkę i zobaczysz jakie to szczęście mieć dzieci:)

podrośnie troszkę to będzie ci faki pokazywać, chodzić na imprezy i podbierac kase z portfela, oddaj chujowizne na co ci takie szkaradztwo w chałupie

Mysle,ze od tak sobie powinnas walnac sie w łeb,oszczedzisz kłooptu sobie i dziecku.Zal ,ze takie wywłoki powinni kastrowac!

uppppppp