Życie zwaliło się mi na głowę

Zawalone studia, depresja, ludzie, którzy zawodzą, facet, któremu nie zależy na mnie, rodzice z wiecznymi pretensjami. Szczerze powiedziawszy, to mam już dość. Niby są wakacje, a ja całymi dniami siedzę w domu i płaczę nad tym, że przegrałam najwazniejsze rzeczy w moim życiu. Czuję się gorsza, niepotrzebna... Smutno mi :(

Co robić ? Jak to zmienić ?

nie zawaliły. Pewnie się do tego nieźle przyczyniłaś. Rodzice mają żal, że balangowałaś tylko zamiast się uczyć. A płacz nic tu nie pomoże. Zamiast ryczeć i użalać się nad sobą weź się do roboty. Znaczki na poczcie też musi ktoś stemplować

no to najgorsze masz już za sobą teraz się pozbieraj wyciągnij wnioski i żyj tak jak ci pasuje

To mnie pocieszyłeś. Ja nie zawaliłam dlatego, że nie chciało mi się uczyć, wręcz przeciwnie - zbyt mocno się przejmowałam. Ale w tym czasie mój przyjaciel popełnił samobójstwo i załamałam się. Nauka zeszła na dalszy plan, bo nie mogłam się otrząsnąć. Nie każdy kto zawala studia, musi być debilem, któremu balangi w głowie. Ja na takowe nie chodziłam, wręcz przeciwnie, miałam problemy z zaklimatyzowaniem.

"Przegrałam najwazniejsze rzeczy w moim życiu" - bedziesz tak mogla powiedziec tylko wtedy gdy Twoje zycie bedzie sie konczylo. Los to jedna wielka niespodzianka, bierz sie zatem za siebie a wszystko sie z czasem ulozy.

robisz studia zawaliłaś zdarza się :O ale jak to siedzisz w domu to nie dość że cały rok się opiertalałaś to jeszcze chcesz mieć wakacje? idź do pracy rodzicom trochę pomożesz a i oni inaczej do ciebie podejdą

Teraz jestem na dziekance i próbuję wrócić do siebie, ale to bardzo trudne. Mam ciągle myśli samobójcze, nie widzę sensu w moim życiu.

Głowa do góry wszystko można jeszcze naprawić musisz wziąć się za siebie a zobaczysz ze jeszcze będziesz bardzo szczęśliwa każdy w swoim życiu przechodzi porażki jeden mniejsze drugi większe.

Czytaj ze zrozumieniem! Ja nie zawaliłam w tym sensie, że nie zdałam sesji, ale pod wpływem załamania nerwowego musiałam w maju wziąć dziekankę. Mam na to nawet papier zdrowotny. A wy mnie ocenianie jako jakąś imprezowiczkę. Przykro mi, dobrym studentom też zdarza się kryzys.

ale całkiem cię wywalili czy przeniosłaś egzaminy na jesienną sesję? Może jeszcze nic straconego, tylko trzeba się wziąć do nauki a nie rozpaczać. Jeśli cię wywalili, to zdawaj jeszcze raz na ten sam kierunek, albo inny, który bardziej cię interesuje. Drugi raz przecież taka sama historia cię nie dopadnie. A płacz i użalanie się nad sobą nic nie da. Zamkniesz się na wszystkich i wszystko, to inni zrobią to samo. Młoda jesteś, więc świat nadal stoi przed tobą otworem. Otworzyć drzwi i biec dalej. Powodzenia Aha, życie każdemu zwala się na głowę :) Tobie chwilowo życie się zawaliło :)

"Mam ciągle myśli samobójcze, nie widzę sensu w moim życiu" nie pisz tak nawet i nie myśl życie jest zbyt piękne i krótkie korzystaj puki możesz.

Od dłuższego czasu miałam problemy psychiczne, nie radziłam sobie w życiu.A teraz jeszcze ta śmierć...Wyobraźcie sobie co czuję, a nie oceniajcie jako leserkę, bo nigdy nią nie byłam.

Nie wywalili mnie, wzięłam urlop zdrowotny. Ale i tak czuję się jak jeden wielki przegraniec. A wszystko przez rodziców, którzy nie rozumieją, że potrzebuję czasu, żeby dojść do siebie. Im w głowie tylko papierek, a jak coś stoi na przeszkodzie, to mnie o wszystko obwiniają. Próbuję zabrać się za naukę, może będę nawet chodzić na niektóre przedmioty na jesieni, ale teraz mam wakacje i nie wiem co ze sobą zrobić. Od wypadku zamknęłam się w sobie. Zmalało moje poczucie wartości, wzrosło poczucie winy, że nie mogłam nic zrobić.

nie poddawaj się a wtedy dojdziesz do siebie - wiem coś o tym

Dzięki za słowa otuchy. Ale z tym wszystkim tak mi trudno. Nie mam nikogo, z kim mogłabym pogadać, bo większość jest od osądzania. Mój chłopak zostawił mnie dla przyjaciółki, bo powiedział, że nie chce być z chorą psychicznie dziewczyną.