Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość Mamusia z września 2010

Wierszyk

Polecane posty

Gość Mamusia z września 2010

jak wam się podoba mój wierszyk? Kiedy pada pierwsza szpada Kiedy każdy człowiek śpi Wtedy światem ciemność włada Nie pomożesz nawet ty Bo to czają się potwory Stare wiedźmy i złe zmory Które chcą zawładnąć światem Światem dzieci i kolorów Lecz za dużo już potworów My się wcale nie boimy I kolory ochronimy Przed ciemnością fałszem zdradą Bedziemy dalej żyć szczęśliwie W zgodzie z sobą i rodziną A potwory niech się skryją W najczarniejszą ciemność zimną Nie zostawią nic po sobie Ani kurzu ani prochu Bo tak szybko stąd uciekną Razem i w popłochu.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gargamelcia
poezja wyższych lotów :) ale przesłanie piękniste :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość A. Szoluńska-Skok
początek całkiem ładny :-) im dalej tym gorzej

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość a mój?
280 dni, tyle trzeba przeżyć. Potem wielki ból i już można wierzyć, że ta miłość, co się rodzi wraz z nowym człowiekiem jest ogromna, niezniszczalna i nie mija z wiekiem. Każda matka swoje dziecko kocha całym sercem. Wielodzietne tych serduszek mają jednak więcej

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×