Do szlachetnie urodzonych: zaprawdę bawi mnie, gdy cham

zapomniawszy o swym pochodzeniu, śmie mi urągać i wygrażać, iż baczcie na to! "dorwie mnie"! Zaiste zatrwożyłem się o los swój a serce struchlało!! Cóż łachmyta ten przedsięwziąć jest gotów, cóż roi sobie ów nieszczęsny, skąpy w zdolność refleksji rozum? pojęcia zgoła nie mam; być może podpowie mi ktoś krwi szlachetnej, kto przejrzał już jarmarczne zwyczaje panujące w tym jako żywo, dziwem mnie napawającym miejscu? Łącząc arystokratyczny salut, Hr. L. de Guivreville