jak uwolnić się od przeszłości?

żyję przeszłością.. a dokładniej tym, co było 4 lata temu. przeżywałam najlepszy okres w swoim życiu- schudłam, zmieniłam fryzurę, pierwszy poważny chłopak. imprezy, świetny humor, wakacje za granicą, jedyny problem jaki miałam na głowie to zdać maturę. a potem? potem koniec szkoły, znajomi zniknęli, chłopak też, brak pracy, samotność.. i tak już któryś rok z rzędu. jedyne osiągniecie to takie, że właśnie skończyłam studia zaoczne, a poza tym od kilku lat nic, wielkie nic.. codziennie myślę o tym, jak było kiedyś, a nie robię nic w kierunku, by znów tak było. próbowałam na początku, teraz już nie potrafie, te próby były na nic..

Nie Ty jedna się tak czujesz. Pociesz się tym, że nie masz póki co żadnych zobowiązań, jesteś jeszcze młoda i życie przed Tobą. Jak nie masz konkretnych znajomych i chłopaka to nie koniec świata. Zajmij się sobą. Zapisz się na jakiś aerobik, kurs tańca lub rób to lubisz i to co Cię interesuje. Napewno to poprawi Twoją samoocenę. Może zapisz się na jakiś staż w firmie skoro konkretnej pracy narazie nie masz. Wyjdź gdzieś do ludzi i nie mówię tu o bieganiu po dyskotekach. Samemu też można sobie czas zorganizować. Może odśwież jakieś stare znajomości - np. zaproponuj spotkanie klasowe czy coś w tym stylu. To jest tylko taki stan przejściowy i jak coś zaczniesz z tym robić to minie. Gorzej to ma moja koleżanka, która na lat 30. Studia dawno skończone, pracuje z samymi kobietami. Koleżanki wszystkie mężate, dzieciate, a ona mieszka w domu z rodzicami, czas wolny spędza przed telewizorem, ma 30 kilo więcej niż 10 lat temu i na cud już nie liczy. Ty masz jeszcze trochę czasu i nie musisz tak skończyć .Życzę Ci powodzenia