sens życia,cel ludzkosci

jak sadzicie dokąd zmierzamy??

My? Ludzie? Donikąd. Mała garstka o tym myśli. Reszta konsumuje. Ale nie martw się, świat będzie istniał i bez nas.

o tym wiem,tylko jaki jest sens sie trudzic za zycia skoro i tak wszystko jest skazane na nieuniknioną porazke...

Dlaczego na porażkę? Po nas przyjdą inni i będą korzystać z dobrodziejstw (przynajmniej niektórych) przez nas wypracowanych, podobnie jak my korzystamy. W tym jest jakiś sens. Nie trzeba nadawać nadmiernego znaczenia własnemu istnieniu , ale raczej pogodzić się z tym, że istniejemy, bo jesteśmy jakąś formą życia, które istnieje samo dla siebie, dla samego istnienia. I tyle.

Anielski śpiew diabelski tylko ze postulat ze "zycie jest tym czym jest,do niczego nie odnosi ,nie pyta o racje,poprostu jest życiem" dla osoby chorej ale i zdrowej ma bardzo pesymistyczny zekł bym fatalistyczny wydzwiek

Tak sądzisz? To zależy od tego, czego się oczekuje. Wiem, że ludzie potrzebują koniecznie jakiegoś umotywowania samych siebie tutaj, stąd religie itd. Nie umiem się wypowiedzieć w imieniu właśnie tych ludzi, umiem tylko w swoim imieniu, a ja się pogodziłam z tym, że nic nie znaczę w takim sensie jak pisałam wcześniej i przewrotnie - mogę się cieszyć swoim życiem bez przeszkód.

poruchać, poruchać, poruchać czasem spłodzić dziecko, tyle

A... i wiesz co? Dziś dostałam ten link od kolegi, który jest fizykiem, ma ileś tam doktoratów. Rozmawiałam z nim dziś:) Jest człowiekiem niezwykłym pod każdym względem. Podesłał mi ten link. To FASCYNUJĄCY artykuł. Przeczytaj :) http://www.polityka.pl/nauka/248340,1,dowod-na-istnienie-boga.read

wyznacz sobie jakiś cel i zmierzaj do niego. jak już go osiągniesz, wyznacz sobie nowy. nie czekaj, aż ktoś narzuci Ci, do czego masz dążyć i dyktować, jak żyć - bądź sobą i żyj po swojemu :)

ok przeczytam... wiem ze sensu są a nie w swiecie pozaludzkim...materialnym... tylko byt swiadomy moze nadawac znaczenie swojemu doswiadczeniu..jesli konkretny człowiek uwaza sie swiat pozbawiony jest sensu to taki jest ten swiat w istocie...-dla niego i nie ma zadnych racji by uznac jego przekonania w tej kwestii za anormalne

Ale dokąd zmierza ludzkość czy dokąd zmierzamy jako pojedynczy ludzie? Bo my jako my to zmierzamy donikąd, naszym celem jest rozłożyć się w ziemi i stać pokarmem dla robactwa. Natomiast jako ludzkość w całości to zmierzamy do zagłady. Ludzkości to co we dupach i to co we łbach już dawno się pomieszało. Małżeństwa homoseksualne, aborcja, eutanazja, klonowanie, in vitro, żywność modyfikowana genetycznie, odchodzenie od wiary w Boga, rozbudowany socjal, ekolodzy, anarchiści, wegetarianie, antifa... jesteśmy na prostej drodze do zagłady. Nasze miejsce zajmą małpy albo jakieś inne żyrafy.

http://nonsensopedia.wikia.com/wiki/Sens_życia I wszystko jasne :)

to swiadomosc okresla byt... bez niej zapewne swiat istnieje jako byt materialny...tylko ze jego organizacja wewnetrzna w nieznany nam sposób stworzyła swiadomosc która okresla samą siebie(samoswiadomosc) i byt materialny który powołał ja do istnienia w sposob nam nieznany

ten ostatni niedziel, nawet jeśli tak, to nie będziemy ani pierwszym ani ostatnim gatunkiem. który zniknie z ziemi. Jesteśmy życiem i cieszmy się tym! Zycie jest naturalne, śmierć również, zjadanie przez robaki nie inaczej! (choć osobiście chcę być spalona, żeby tego uniknęło moje ciało) Po co się tym zamartwiać? I tak umrzemy, bo tak kończy każde życie. Cieszmy się tym, co mamy, bo moim zdaniem mamy to tylko raz i na chwilę.

tworzymy sztuczne nadzieje na niesmiertelnosc by zakrzyczec to czego w duchu jestesmy swiadomi-własnej kruchosci i skonczonosci...

Zgadzam się absolutnie! Ale jak już pisałam - to przewrotnie może się stać impulsem do tego, by naprawdę cieszyć się życiem!

http://www.theoccidentalobserver.net/articles/MacDonald-Evangelicals_files/Hardin.jpg