Czy takie coś jest możliwe...?

Ok. 4 lat temu wynajmowałam a właściwie opiekowałam się mieszkaniem znajomej która wyjechała za granice. Ona miała kręćka na punkcie luster, w każdym pokoju było lustro i to nie małych rozmiarów a w sypialni to już w ogóle - jedna ściana to niemal w całości jedno wielkie lustro. No więc wiadomo o mieszkanie się dbało, sprzątało się no i polerowało się te cholerne lustra. Wychodziłam gdzieś, chociażby do drugiego pokoju, wracałam i na lustrach były placki - odciski rąk. Na początku sądziłam, że to ja przypadkiem gdzieś się dotknęłam ale po tygodniu takich incydentów już mi do śmiechu nie było. Mieszkanie użytkowałam tylko ja i bywały dni ze nigdzie z niego nie wychodziłam a na lustrach wciąż pojawiały się odciski rąk które nawet nie pasowały do moich bo były mniejsze, większe... 2 tygodnie później wyprowadziłam się z tego mieszkania. Byłam wrakiem człowieka, nie mogłam spać, jeść. Siadałam na kanapie, patrzyłam się na idealnie czyste lustro, zamykałam oczy na dosłownie kilka sekund a na lustrze już były slady. Po tych wydarzeniach prawie rok dochodziłam do siebie. Miałam napady lękowe, w nowym mieszkaniu zlikwidowałam wszystkie lustra, ponadto bałam się przechodzić nawet koło witryn sklepowych. Nigdy nikomu o tym nie powiedziałam bo kto by mi w to uwierzył...? Było już wszystko ok, zaczęłam normalnie żyć, nie panikowałam i te incydenty już się nie powtórzyły. I tak naprawdę to nawet o tym zapomniałam aż do wczoraj... Koleżanka przyniosła film do oglądnięcia a mianowicie "Lustra". Film opowiadał o ludziach a właściwie duszach zamkniętych w innym wymiarze którzy swoją obecność zaznaczali między innymi poprzez zostawianie śladów dłoni na lustrach... Wszystko wróciło, przed oczami miałam to co przeszłam w tamtym mieszkaniu. Chcac się trochę uspokoić zadzwoniłam do tej kolezanki i zapytałam niby przy okazji co zrobiła z tym mieszkaniem. Powiedziała, że od tego czasu nie jest w stanie znaleźć żadnego stałego lokatora, ludzie wyprowadzają się z niego w ciągu kilku tygodni. Nie daję mi to spokoju, znów mam za sobą bezsenną noc, boję się że to powróci. Co robić? Psycholog? Psychiatra? Egzorcysta? Ksiądz? Proszę o poważne podejście do tego tematu bo mi naprawdę do śmiechu nie jest...

po pierwsze- nie oglądaj tylu filmów

prowo jakie wy glupie jestescie! to sie w glowie nie miesci, musisz byc bardzo dziecinna jesli masz okolo 20- do 20 kilka lat:O Wspolczuje ci kobieto...wez sie za siebie bo jestes wstretna:O

Nawet nie czytalam wszystkiego bo mi cie zal..:O

Zacznij chodzić do psychologa,a wszystko wróci do normy powodzenia.

Nit Ci nie każe czytać. Jak nie chcesz pomóc to się nie wypowiadaj, chyba proste i logiczne nie?

tak

ja ci wierze. wiem ze takie rzeczy sie dzieją ;/ trzymam kciuki za to zebys doszła do siebie

Up up ;)