zmiany, zmiany...

Moze osbie cos ubzduralam, ale nie moge przestac o tym myslec. Jestem z moim partnerem juz ponad 3 lata, mieszkamy razem od 1,5 roku. Jest nam super, dobralismy sie idealnie pod kazdym wzgledem. Od czasu kiedy przyjechalam (nie bylo mnie w domu ponad miesiac - z powodu pracy - co pare miesiecy mamy takie rozstania, na szczescie nie sa juz tak czeste) czuje sie jakos dziwnie. Mam wrazenie ze cos jest nie tak...widze, ze jest zamyslony, chyba posmutnial...Nie chce sie w kolko pytac co sie stalo, rzucilam dwa razy chyba czy wszystko ok - potwierdzil. Nie chce juz drazyc, wiem ze tego nie lubi, a ja to szanuje. Nie, nie ma nikogo wiec nie jest to raczej probleme. Miedzy nami nic sie wlasciwie konkretnego nie zmienilo - mam tylko wrazenie ze cos jest nie tak, przez to jego wpatrywanie sie w pustke i taki przygaszony nastroj. W sumie podjelismy decyzje o zmianie jego pracy, przeprowadzka, lepsza pensja, powrot do dawnego miasta w ktorym on ma znajomych...nie rozumiem co sie dzieje....czy chodzi o to, czy o nas. Wiem ze mi nikt nie da odpowiedzi ale musialam sie doslownie wygadac.Sama mam dzis rozbity dzien i kiepsko mi sie pracuje...

Jak dawno temu przyjechałaś? Ja przez krótki okres (parę miesięcy) mojego związku byłam "na odległość" - z wizytami weekendowymi co dwa tygodnie. Raz zdarzyło się tak, że mi i jemu wypadło kilka spraw i nie mogliśmy się spotkać cały miesiąc. Pamiętam, że pierwszy tydzień, dwa była normalna tęsknota itp, ale potem przyszło jakieś takie zobojętnienie (tzn dalej gadaliśmy dużo, ale już jakieś takie pogodzenie z sytuacją się wkradło). I kiedy się wreszcie spotkaliśmy, pierwszy dzień-dwa był jakiś taki dziwny i obcy - jakby nie mogliśmy się 'zgrać', łaziliśmy dookoła siebie obwąchując się niepewnie ;) ;) Długa rozłąka oddala od siebie ludzi i sprawia, że potem czują się trochę nieswojo. Nam przeszło to dość szybko, ale stwierdziliśmy zgodnie, że dla dobra związku lepiej nie dopuszczać w przyszłości do takich sytuacji. Nie, że od razu od nich związek się rozpadnie, ale nie wpływają dobrze na jego jakość.

on jest popierdolony http://www.youtube.com/watch?v=fyllFvN9nQc

Przyjechalam tydzien temu. oj my przerabialismy dlugo zwiazek na odleglosc, teraz od ponad 1,5 roku to sa tylko male rozstania co kilka miesiecy na max 2-3 tygodnie. To akurat nie jest naszym problemem. Biorac pod uwage specyfike naszej pracy to i tak sie ciesyzmy ze tak krotkie sa to przerwy. Ale przez te ponad 3 lata nawet gdy sie dlugo nie widzielismy rozmawialismy codziennie. Nic sie w tej kwestii nie zmienilo. Rytual powitan mamy dobrze opanowany;) Nie wiem czy tym razme jest taki markotny przez ta przeprowadzke. Tez tego chcial, tylko to wyszlo yak nagle. Z miastem w ktorym mieskzamy nic nas nie laczy,ani rodziny ani znajomych wiec danwo jzu chcielismy sie przeniesc... Może dręczą go jakieś problemy, nie chce mi o tym mowic...nie wiem jak to ugryzc. Z jednej strony chce mu pozostawic autonomie, nie chce to nie mowi....ale w koncu ja sie martwie troche i chcialabym pomoc. Truidno wymagac zeby kochajaca osoba pozostala bierna wobec tego co sie dzieje...