czy to już zdrada?

musisz mieć naprawdę silny charakter, ja jestem z tych słabych:) gdybym tak się nie odzywała to "bałabym" się co z nami będzie, zastanawiam się, analizuję jak on się poczuje, co pomyśli, i pewnie przez to nie czuję się szczęśliwa

a co z normalnym codziennym życiem? np. jadaniem obiadów, sprawami związanymi z dziećmi? nic, ani słowa do siebie nie mówicie?

ja doszłam do momentu w życiu że mam na niego wyjebane we wrześniu dzieci do przedszkola a ja zaczne nowe życie

nie to nie rozmowa to raczej służbowe polecenia typu <trzeba zapłacić rachunek> w momencie wyjebania robie co chce nie mówie gdzie z kim i tak dalej

wiem to straszne ale już nie moge tylko ja się starałam teraz mu pokarze jaką ja potrafie być suką

nie będziesz próbowała jeszcze raz ratować tego małżeństwa? bo ja kompletnie nie wiem co robić, jak do niego dotrzeć, on raczej moje gadanie traktuje jako marudzenie

a jak tylko stane na nogi i poczuje że jestem w stanie sama utrzymać dzieci to napewno się rozwiode

ja już trochę robię tak, że staram się o nim nie myśleć jak się poczuje czy się nie obrazi ale i tak boję się konsekwencji np. wkurza się, że kupuje za dużo ubrań( wg niego) to kupuje i nie mówie mu o tym ale jednak obawiam się, że będzie wściekły albo , że mu się to nie spodoba

nie kochana naprawde dałam z siebie wszystko a im bardziej ja się stram tym on bardziej traktuje mnie jak nmęczęnice

jeśli czujesz, że zrobiłaś wszystko co mogłaś a on i tak ma to gdzieś to pewnie lepiej się rozstać, ja bym nie potrafiła ( przynajmniej na obecnym etapie)

Dobra musze spadać moje dzieciaki robią mi pobudke o 6 rano musze być na chodzie pozdrawiam myśle że się jeszcze spotkamy

dobranoc moja też tak wcześnie lubi wstawać:)