zbyt piękne zeby było prawdziwe

Jakiś czas temu poznałam faceta, kilka lat starszego, przystojny nieziemsko, kulturalny, miły, czuły, nie pali nie pije, ma stałą pracę, ceni wartości rodzinne, jest szczery taki sympatyczny... Jest tak wspaniały że po kilku spotkaniach, zwątpiłam czy potrafię byc z takim człowiekiem, czy chociazby spróbować, zawsze będę czuła się gorsza, czy tak sie czasem zdarza?? czy mogę się z tego jakoś wyleczyć?