Przez brak miłości wpadam w coraz większą depresję

Nie mogę spotkać nikogo, z kim mogłabym się związać. Albo spotykam faceta, który mnie się podoba, ale ja jemu nie, albo ja jemu też się podobam, ale on okazuje się skurwysynem po krótkim czasie. Albo znowu ja się komus podobam i ktoś chce być ze mną na poważnie, ale co z tego, skoro mnie się on nie podoba i wiem, że z mojej strony nigdy nie będzie czegoś więcej. Zaczynam mieć już depresję. Nie chce mi się wychodzić z domu i mam dosyć wszystkiego. Ile można? Potrzebuję bardzo milości, kogoś bliskiego, kto mnie przytuli i pokocha. Nie chodzi mi o seks (chociaż kontaktu fizycznego też mi brakuje), ale głównie o duchową bliskość, o miłość w duchowym tego słowa znaczeniu. O bliskość i czułość. Boję się, że nigdy nie spotkam kogoś, kto będzie dla mnie idealny, a ja dla niego. Bardzo się tego boję :( Niektórzy szybko znajdują swoje drugie połówki, ale znowu inni muszą się nieźle nacierpieć zanim trafią na kogoś. Szkoda, że ja muszę należeć do tych drugich :(

bo inni nie sa tacy wybredni

O widzisz, ja mam to samo. Albo ja chcę czegoś więcej,a druga strona nie jest zainteresowana albo ktoś jest zainteresowany mną, a ja nie potrafię tego odwzajemnić. Doskonale CIę rozumiem. :P

bo jezeli jestes po 30 to juz problem ;)

Jeśli to cię pocieszy to wiedz że nie jesteś sama:(

własnie, a ile macie lat?

mam 24 :( wśród moich znajomych już same zaręczone pary, niektórzy już po slubie, a ja nawet potencjalnego kandydata nie mam :(

a sytuacja taka sama jak była kilka lat temu