Nie lubię mojej rodziny

Dzisiaj jadę na urodziny do mojego chrześniaka. Jestem z tego powodu głęboko niezadowolona, bo nie lubię żadnych rodzinnych schadzek, ale zarazem nie mam żadnego argumentu, żeby zrezygnować...

Że też trzeba utrzymać kontakty z rodziną...Mój facet nie ma rodziny i mu zazdroszczę, bo nikt mu dupy nie zawraca.

Nie martw się, nie ty jedna. Posiedzisz i pójdziesz. A po co zostawałaś chrzestną jak nie lubisz rodziny?

Ojciec mówił, że nie pasuje odmawiać takiej propozycji, bo krewni się obrażą. I musiałam się zgodzić. Teraz żałuję...

za głupotę się płaci. wykręć się nagłum katarem czy co...

Znowu będę musiała tam siedzieć i słuchać tych durnych tekstów, oglądać kolejną część "M jak miernota" i nawet nie będę mogła za dużo jeść, bo kuzynka krzywo patrzy.

Nie da rady. Będę musiała tam jechać. Do bycia chrzestną zmusił mnie ojciec (to rodzina z jego strony), bo niby oni tam tyle w życiu pomogli, że trzeba się teraz odwdzięczyć...Gdybym się nie zgodziła, to znowu by mnie obwiniał, że niszczę jedność rodziny.

Będziesz musiała to robić jeszcze co najmniej kilka razy do pełnoletności chrześniaka, potem na ewentualnym ślubie też. Takie decyzje są wiążące niestety. Ale cóż - zanieś dziecku medalik, pomódl się o niego i już.

na szczesnie nikt nikogo nie zaprasza a nawet jesli to ja podziekuje i tyle

Dziewczyno, aby na pewno nie przesadzasz? Rujnujesz życie rodziny, ojciec Cię ZMUSIŁ, zostałaś chrzestną z wdzięczności za coś tam? No nie wierzę, że ktoś traktuje takie sprawy aż tak poważnie - tragizujesz. Ale już bycia chrzestną nie cofniesz.

Wiem i mnie to doprowadza do szału. Przynajmniej z tymi urodzinami postaram się robić uniki na drugi raz, bo serio, nie lubię tych ludzi. To tacy typowi rodzice wiecznie zajęci swoim oczkiem w głowie, traktujący małego jak boga. A ja tak nie potrafię. Z trudem biorę go do ręki. Zero instynktu mcierzyńskiego...

To jest święta prawda, a nie żadna przesada ! Mój ojciec to despota, wszystkimi sprawami chce rządzić. Wtedy, kiedy zostałam chrzestną, miałam 17 lat, więc tym bardziej mną kierował.

W ogóle moja rodzina to porażka...że też muszę mieć z tymi ludźmi coś wspólnego...

Mnie też czasem moja rodzina wkurza, ale ogólnie ją lubię. Nie lubię za to rozdiny mojeg faceta ,ale to nic bo i tak nie będę z ni wiązala przyszlości

Mój facet już dawno zakończył kontakty z rodziną...Nie utrzymuje kontaktu nawet z matką i ojcem.

a mój nie zakonczyl :O ale najważniejsze ,że moja rodzina jest w miarę ok . choc czasem denerwuje mnie np babcia wypytujaca o studia i snujaca mi plany na przyszłość ,albo wujek chwalacy się nowymi gadżetami ;)

Nie utrzymuj kontaktów: -nie łaź na wesela -nie przyłaź na święta -nie pożyczaj im, ani od nich pieniędzy -nie odbieraj ich z lotniska nawet jak Cię proszą o przyjazd -nie dodawaj ich na portalu nasza-klasa lub facebook -wywal ich z komunikatorów lub zablokuj -zmień numer telefonu i im nie dawaj

U mnie w rodzinie to takie miernoty społeczne. Kuzynki po zawodówce grające wielkie panie z miasta, dupczące się tu i ówdzie i chwytające się ładowanych facetów, kuzyni po prywatnych szkołach, ich żony wiecznie zajęte oglądaniem seriali, wujkowie i ciotki ongadujący innych ludzi...W zasadzie tylko dziadkowie i matka chrzestna z rodziną są inni, bo co do reszty...szkoda gadać.

Problem tkwi, że już na sąsiedniej ulicy mieszka pierwsza para tych glonojadów. Nieraz do nas przychodzą i zawracają dupę pierdołami. Na szczęście, chrześniak nie mieszka w mojej miejscowości, ale moi rodzice również jadą na tę imprezę i nie mam jak sie wyrwać.

Rodzice nie chcą z nimi zrywać kontaktu, nawet specjalnie zacieśniają więzi, więc dopóki z nimi będę mieszkać, to będę musiała znosić całą tę familię.

Czas nauczyć się asertywności

No właśnie, założę się, że negatywne uczucia są obustronne, a nie wiedzieć z jakiej paki obie strony udają wielką znajomość. Naprawdę nic nie musisz.