Pierwsza jazda samochodem, porażka!

Słuchajcie... jestem załamana ;x Pojechałam dzisiaj z rodzicami odebrać prawko i szok - każą mi wsiadać za kierownicę i jechać! :O tłumaczę im, że nie chcę, bo nie znam ich samochodu - nie znam pedałów, biegów, szerokości auta - wolałabym najpierw przed domem oswoić się ze sprzęgłem, gazem, biegami i potem ruszyć w drogę - oni w ryk, że mam jechać! To było straszne, w Lce leciutko się hamuje i auto od razu staje, elegancko się ruszało na jedynce, a w samochodzie rodziców!? sprzęgło zjechane, ja dodaję gaz, a auto nic! hamowanie - ja hamulec do dechy, a auto dalej się toczy :O Nie potrafiłam ze świateł ruszyć, myślałam, że się rozpłaczę! Robiłam wszystko jak trzeba, a on gasnął, bo sprzęgło było inne i nie zdązyłam się oswoić. Na szczęście nikt nie trąbił, ale tata zaczął klnąć, co mnie zestresowało jeszcze bardziej. I po co mnie zmuszali? Tylko się zniechęciłam do tego samochodu i już nie mam ochoty nim jeździć :( A jaka była wasza pierwsza samodzielna jazda bez L na dachu?

eee tam... rodzice nie poważni, nie wolno zmuszać.

A taka byłam pozytywnie nastawiona, na spokojnie chciałam zaznajomić się z samochodem a nie od razu na głęboką wodę, teraz jestem zniechęcona przez tą sytuację na światłach ;(

nic się nie przejmuj, fatalnie było, ale skoro zdałaś to znaczy, że jest ok. Opanuj emocje i sama sobie potestuj auto. Bardzo dobry pomysł miałaś, szkoda, że zabrakło rozsądku rodzicom.

nie martw się. grunt to nie panikować, nauczysz się jak większość z czasem. jak to powiedział znajomy, najważniejsze że prawko już masz to teraz nauczysz się jeździć. :)

Walą mi do drzwi, a ja chcę być sama, tak mi się humor zepsuł :( Boję się, że teraz będę tak zniechęcona, że już nie będę chciała do tego auta wsiąść. A pierwszy mój błąd - jechać z rodzicami! tata od początku miał uwagi, że za blisko prawej krawędzi (auto jest szersze niż punto, nie umiałam wyczuć!) i parę innych. I to na światłach, boże, za mną korek a ja zestresowana i nie umiem ruszyć, dzięki bogu, że nikt nie zatrąbił bo bym w ogóle nie wytrzymała, ale i tak jest mi przykro :(

Nigdy nie zapomnę twarzy tych przechodniów, który znikali pod maską mojego samochodu, gdy jechałam 100km/h po miejskim bulwarze :(

Dzięki za podszyw, udany.

no ja mialam podobna sytuacje. odebralam prawko i od razu rodzinka chce na przejazdzke :/ zrobilam mnostwo bledow, a to ruszyc nie moglam, a to jechalam przez kilkaset metrow na recznym, bo zapomnialam spuscic:D oczywiscie nie obylo sie bez uwag mojego taty... i powiem Ci, ze od tego czasu wole jezdzic sama. niewielkie dystanse, ale sie wprawiam. moj blad byl taki, ze przez rok po zdobyciu prawka praktycznie nie jezdzilam :/ dopiero od niedawna znow probuje... i powiem Ci, ze samej sie jezdzi duzo lepiej :) Twoi rodzice nie zachowali sie najlepiej, no ale wiesz.. pewnie chcieli dopelnic tego waznego momentu ;) wedlug nich pewnie, po zdaniu prawka jestes swietnym kierowca, a kazdy przeciez wie, ze dluga droga do tego :) tak wiec nie zalamuj sie, wszystko kwestia praktyki :) pozdrawiam! :)

Dzięki. Tylko ja jestem osobą bardzo emocjonalną i przejmującą się i teraz mogę mieć uraz do naszego samochodu i niechęć, żeby się na nim uczyć :/ Jeszcze mnie teraz wyzywają od małego dziecka, bo chciałam posiedzieć sama i uspokoić się a nie z nimi gadać i wysłuchiwać "mądrych" rad, to się obrazili. A staliście na światłach z minutę? :/ z 5 razy nie udało mi się ruszyć, a obok siedzi kurwujący na wszystko tata, a za mną ustawiający się sznur aut. Cud, że żaden nie zątrabił, ale byłam mega zestresowana i teraz mam uraz przez tą sytuację. Najgorsze jest to, że nie rozumiem, po co robiłam prawko, skoro nie mogę tym samochodem jeździć sama :/ i muszę z nimi.

po co sie rozpisujesz o glupotach? nie masz mądrzejszego tematu? co nas to obchodzi!

ja tez wole jezdzic sama , niedawno zdalam egzami na prawko. jak jezdze sama to mniej sie stresuje niz jak jadzie ktos ze mna. nie przejmuj sie, mi niedawno przed wjazem na rondo zgasl silnik 2 razy nim ruszylam;) stalo za mna pare samochodow:) najwazniesze w takich momentach to opanowanie i nie przejmowanie sie ze toba stoja . niech stoja! poczekaja :) ja tak zawsze mysle i jest coraz lepiej;) powodzenia!