Nie mam szczęścia do facetów...

Kiedyś poznałam pewnego chłopaka, było wszystko super, ja czułam że to tenz którym chce spedzić resztę życia. A gdy ja do tego wniosku doszłam, on oznajmił mi że w jego życiu jest ktoś inny... I tak mineło 6 lat w miłości do niego. Była depresja, próby samobójcze. Nadal go kocham. Jakiś czas temu poznałam kogoś, pierwszy raz od baaardzo długiego czasu zaczełam z kimś się dogadywać, czułam się bardzo dobrze w jego towarzystwie... Zresztą on też mówił, że fajnie się ze mną gada i że tak jest chyba pierwszy raz w jego życiu. Widywalismy się średnio po 3- 4 godziny dziennie i ten cały czas rozmawialiśmy. Ma mój numer telefonu... i nie dzwoni. Zobaczymy się znów gdzieś za miesiąc (taka praca) a ja liczyłam, że zadzwoni albo choć napisze smsa z pytaniem co u mnie... Jestem rozczarowana. Czuję że znów się zaangażowałam, że go polubiłam (myslałam, że z wzajemnością) a tu dupa. Nic, Cisza. Boję sie, że znów scenariusz się powtórzy...