jak powiedzieć rodzicom że wyrzekłam się boga

Konsternacja to ile trzeba mieć lat, żeby wiedzieć na pewno, że nie wierzy się w boga? ;)

Wielką sztuką jest wmówienie sobie, że Bóg jest i coś tam, wtedy trzeba wyjaśniać jego naturę, znać odpowiedzi na wiele niewygodnych pytań. Ateizm wymaga tylko przyjęcia prostej prawdy - nie trzeba dużej mądrości, żeby stwierdzić, że nie ma Zębowej Wróżki prawda? Autorka chce być dobrą córką, a dla rodziców to będzie jakieś tam zmartwienie. Jeśli nie przeszkadza Ci to bardzo to chodź do tego kościoła póki z nimi mieszkasz dla ich świętego spokoju. Jeśli to jednak dla Ciebie duży problem bądź stanowcza.

bo bog jest tak samo realny jak krasnoludki, wszystko jest logiczne :O wedlug mnie ona wcale nie pisze, jakby zjadla wszystkie rozumy, po prostu wyraza swoja opinie na temat WLASNEGO zycia. w tej chwili uwaza, ze nie wierzy w boga i nie chce uczestniczyc w zyciu religijnym jak jej rodzina - dla mnie to jest ok. jak kiedys zmieni zdanie, to droga wolna, ale to ma byc jej decyzja, a nie twoja :o

określenie wiary? dzieci bez wpojonej tej ideologii nie mają tych problemow. i co z tego ze ma 18 lat, jest niedojrzala. rodzice powinni dbać o to, aby wpoic jej zasady moralne, a nie cisnac na wiarę w boga

Skoro Autorka chce szukać na własną rękę, to nie powinna być przymuszana przez rodziców do chodzenia do kościoła. Jeśli są rozumiejący powinni wziąć pod uwagę stanowisko córki i porozmawiać z nią o jej problemach i widzeniu świata. Konsternacja: poglądy w wieku 18 lat bywają bardzo radykalne, po 20 raczej łagodnieją, choć dalej pozostają po tej samej "stronie" (wyjątek cudowne nawrócenia po jakimśtam życiowym przełomie). Jeśli autorka nie wierzy, to raczej nie będzie religijna, choć potem może pomyśleć, że istnienia Boga nie da się dowieść lub obalić. Filozofowie się nad tym męczyli od zarania dziejów, a te tzw. dowody na istnienie są mało przekonujące (tj. opierają się na założeniu że Bóg istnieje).