MAM 25 LAT I TAK WYGLADA MOJE ZYCIE

bo od 2 lat kocham faceta, z którym nie mogę być- jest on tylko moim kolegą... zreszta jest zajety. Nie chcę rozbijac jego związku, bo widze,że jest szczesliwy z ta dziewczyną. A ja chcę,żeby był szczesliwy z nią, niz nieszczesliwy ze mna, w końcu go kocham:( Każdego faceta porównuje do niego, codziennie o nim myslę. to juz ponad 2 lata:( skończyłam studia, pracuję w banku, lubie swoją pracę, mam kilkoro przyjaciół, z którymi sie spotykam, mieszkam sama. Jest mi nawet dobrze, nie mam na co narzekac- mam pracę, jestem zdrowa. Tylko po prostu czuje się gorsza. Inne pozakładały rodziny, maja szczesliwe zwiazki. Ja tez chciałabym byc kiedyś czyjąś żoną, matką dziecka. Los jest niesprawiedliwy. Dlaczego musiałam na swojej drodze spotkac faceta, który jest zajety i pokochac go tak okropnie mocno jak nigdy wczesniej zadnego?:(