Do młodych dziewczyn...

Pisze tu ku przestrodze, bo chociaż ja już swojej młodości nie uratuje, to może Wam się uda. Mam prawie 19 lat i jestem w 3 miesiacu ciąży.. z szalonej, otwartej, towarzyskiej dziewczyny stałam się smutną, zgorzkniałą, zamkniętą w sobie... Dziś już bym pomykała na moje wymarzone dzienne studia a tak siedze w domu i na dobrą sprawe nie mam jak topić smutków bo przecież pić mi nie wolno.. Z zazdrością patrze na moje rówieśniczki, które cieszą sie pełnią swego młodzieńczego życia, bawią się, uczą, rozwijają... a ja stanełam w miejscu i z dnia na dzień jest tylko gorzej :( co rano budzę się z nadzieją ze ten koszmar sie skonczy, a on trwa i trwa.... nie moge sobie wybaczyc tego, ze przez tą chwile zapomnienia tak zawaliłam sobie życie. Eh, czemu jakaś inna kobieta pragnąca dziecka, nie otrzymała tego daru, tylko akurat ja.. Dziewczyny, albo zabezpieczajcie sie podwójnie albo potrójnie... no nie wiem, jak tylko możecie jak nie chcecie miec dzieci, albo w ogole teraz nie kombinujcie bo skonczycie tak jak ja :( szkoda ze nie można cofnąć czasu.....

czym się zabezpieczałaś, a może wcale ?

gdybyś tylko chciała to studia byś zrobiła, dziecko to tylko wymówka. Nie jedna dziewczyna sobie poradziła i się tak nad sobą nie użalała.

ja urodzilam w klasie maturalnej...teraz moja dziewczynka ma 11 lat ja zrobilam inż, mgr potem podyplomowe ...dla chcącego nic trudnego :) trzeba tylko chęci ...skoro siedzisz w domu i nic nie robisz znaczy to tylko tyle ze masz pomoc i warunki do tego by sie rozwijać...Daj na przyszlosć swojemu dzieku wykształconą i mądrą mamuśkę :)