Zaręczyny? chyba mamy problem

"Nie.Chcę powiedzieć,że z waszych wypowiedzi wynika,że powinnam się cieszyć i czuć wyrózniona bo on łaskawie ze mną jest i be zająknięcia zgodzić się na mieszkanie i inne rzeczy bo on zaproponował a sama się nie odzywać i o nic nie pytać,żeby nie było że on nie jest gotowy bo jak spytam czy powiem o swoich przekonaniach i zasadach co do życia i mieszkania to źle bo jestem staroświecka" Ale Ty już powiedziałaś w pierwszym poście o swoich przekonaniach. Za rok będziesz "gotowa". Facet przyjął to do wiadomości. Powinnaś się cieszyć, że jest z chorągiewką, która raz chce "za rok", a raz "natychmiast". Takie zachowanie jest niepoważne. I nikt tutaj nie czepia się Twoich zasad tylko braku konsekwencji.

Nie chcę "natychmiast", chcę za rok ale chcę żeby dotrzymał słowa za rok. Jest mi przykro,że tyle mówi o współlokatorze a nie powiedział,że rok temu się zaręczył jakby miał z tym problem :p

Przeczytałam cały Twój temat i wydaje mi się, że uwagi są słuszne i na temat, a Ty faktycznie wydajesz się być złośliwą, wredną mendą i zołzą, która sama nie wie czego chce, daje sprzeczne komunikaty, czepia się, że facet jej słucha i dostosowuje się do tego co razem uzgodnili zamiast czytać jej w myślach, a do tego złośliwie wsadza mu szpile i komentuje jego zachowanie w sposób pozwalający domniemywać, że uważa siebie za cud świata, a jego za półgłówka. Mam też wrażenie, że facet odwleka ślub dlatego, że zaczyna się już zastanawiać, czy rzeczywiście chce być zaręczony i spędzać życie z takim babskiem. Dziwi mnie też, że uważasz mieszkanie z ukochaną osobą za nałożnictwo. p.s. Może miał problem - zna Cię i wie, że byłby to pretekst do jęczenia, marudzenia, żali i wywlekania. Może oduczył się z Tobą szczerze rozmawiać, bo z Tobą rozmawiać się nie da :P

chyba masz problem dziecko bo on ostatnio sam powiedział,że cieszy się że powoli zaczynamy powaznie rozmawiac i że coraz lepiej nam się rozmawia :) polecam wizytę o psychiatry złośliwa szmato

Na pewno nienajlepszym pomyslem byloby zmuszanie Twojego chlopaka do czegokolwiek i wywierania presji, ale widze,ze podchodzisz do tego na szczescie spokojnie. Zareczyc mozecie sie zawsze, a slub- no wiesz- na dobra sale i tak czeka sie kolo dwoch lat;) Ja jestem zareczona od kilku miesiecy,a narazie on studiuje w Szkocji a ja w Polsce. Dopiero za rok do niego wyjade, a slubu i tak od razu nie wezmiemy. Dlugi okres narzeczenstwa ma swoje plusy. Jest to jakis symbol, znak,ze myslimy powaznie o wspolnym zyciu ale bez konkretnych, wiazacych decyzji (data, miejsce itp.). Rozumiem,ze czekasz az bedziecie miec stabilna sytuacje finansowa, mieszkaniowa etc. ale zareczyny to fajna sprawa- zobowiazuja ale na bezpiecznym poziomie. I moglabys sie pochwalic kolezanka,ze to juz;)

"Nie chcę "natychmiast", chcę za rok ale chcę żeby dotrzymał słowa za rok" I teraz schizujesz czy za rok się oświadczy? Za chwilę zaczniesz się zastanawiać czy cena trumien dębowych wzrośnie, bo na emeryturze dobrze jest spać spokojnie... "Jest mi przykro,że tyle mówi o współlokatorze a nie powiedział,że rok temu się zaręczył jakby miał z tym problem" Może nie lubi mówić o sobie? Zresztą zastanów się, miałby wchodzić do kogoś i zaczynać rozmowę słowami "No czesć, rok temu się zaręczyłem, wiesz? A co u Ciebie"?

Przyznaję, jestem - a raczej bywam złośliwa :) wobec osób, które widzą tylko czubek swojego nosa i nie widzą, że inni chcą im pomóc... i nawet tym ludziom docinają, podobnie jak partnerowi :) "Boję się,że jak nie dotrzyma to będę musiała zaczynac wszystko od nowa" Wieje desperacją, nieprawdaż? Nie "boję się, że się nie dogadamy i będziemy musieli się rozstać, a ja go kocham", tylko tekst, który oznacza mniej więcej tyle: "znowu miesiące poświęcone na szukanie potencjalnego męża i czekanie aż się oświadczy, a Zdzisia spod czwórki ma już dziecko, choć jest w moim wieku". Jesteś śmieszną, żałosną desperatką :o